Komşu•hyunmin✔️

Ve Sonsuza Dek Mutlu Yaşadılar

Seungmin

Karantina biteli bir kaç hafta olmuştu, bu süre boyunca hep birbirimizin evine gittiğimiz için arkadaşlarımız da çok yakın arkadaş olmuştu, sekizimiz hep iletişim halindeydik aradık, sekiz güzel bir rakam.

Jeongin bir gün aniden 'Barbekü partisi mi yapsak' demesi ile öbür gün Changbin hepimizi toplayıp pikniğe çıkarmıştı, ikisi flört açısında çok ilerlemişti, Jeongin yakında açılacak gibi duruyordu.

Sonuç olarak pikniğe gelmiştik ve açlıktan ölüyorduk, Changbin çok et aldım yemeyeni pişirir yerim demişti bu yüzden yemek yememiştik, gelmeden kömürü unuttuğu için Jeongin ile kömür almaya girmişlerdi. Biz de saatlerdir onları bekliyorduk.

Chan ve Minho ağaca yaslanmış, Minho kitap okurken Chan onu izliyordu, bazen Minho bazı cümleleri yüksek sesle söylüyor ardından öpüşüyorlardı. Jisung ve Felix piknik alanında yürüyüşe diye çıkıp yarım saattir gelmemişti, nasıl yürüyüşse artık bu?

Ben ise Hyunjin ile serdiğimiz kilimin üstünde uzanıyorduk, kafamı Hyunjin'in göğsüne yaslamıştım.

"Şuna bak," dedi Hyunjin, saçlarımla oynarken. "Bir kaç ay öncesine kadar birbirimizi arıyorduk, şimdi kollarımın arasındasın. İyi ki beni unutmayı denemedin Seungmin."

"Denesem de işe yaramazdı ki," dedim gülümseyerek ona dönerken. "İnsan üç kez aşık olur derler, diğer ikisi ile tanışmayı hiç istemedim ben, senden başkasını istemedim."

"Bazen öyle güzel konuşuyorsun ki çığlık atmak istiyorum."

"Atabilirsin burada bizden başka kimse yok."

Hyunjin beklemediğim de aniden çığlık attığında irkilerek göğsünden kaldım, Chan bize şaşkınca döndüğünde Hyunjin '👍' yaptı, Chan ve Minho göz devirerek gülüp beraber takılmaya devam ettiler.

"Sen çığlık at dedin," dedi tekrar beni göğsüne yatırırken. "Kaçamazsın şimdi."

"Kaçamıyorum ki," dedim ona dönerek, elimi göğsünün etrafında gezdiriyordum. "Kas mı yaptın sen?"

"Evde oturarak nasıl kas yapabilirim?"

"Kas yapmışsın sen, göstersene bir gün."

"Seungmin azdın mı?"

Ona kaşlarımı çatarak döndüğümde gülerek saçlarımı karıştırdı.

"Şaka yapıyorum, uyumaya devam et."

"Nasıl uyuyabilirim ki? Yanımda duruyorsun, heyecanlanıyorum."

"Çok aşık duruyorsun."

"Çok aşığım Hyunjin."

"Seungmin ağlayacağım bak."

"Ağlarsan göz yaşlarından öperim."

"Her şey peri masalı gibi," dedi Hyunjin kafasını gökyüzüne çevirerek. "Her şey hayal ettiğimiz gibi."

"Belki de bir peri masalı içindeyizdir."

"O zaman sonumuz belli, hep mutlu sonla biterler."

"Ve sonsuza dek mutlu yaşadılar."

Bir süre sessizce Hyunjin'in göğsünde uyurken bir süre sonra Jisung ve Felix gelerek bize konser verdi, bir şekilde bize dinlettiler şarkıyı.

Şarkı söylemekten sıkılınca bizim gibi yere uzandılar, açtık ve kımıldayacak halimiz kalmamıştı resmen.

"Changbin gelsin bütün piknik alanında kovalayacağım!" diye bağırdı Felix. "Önce yemek yapsın ama."

"Az önce yemek yedin ya?" dedi Jisung sırıtarak, Felix başta anlamamış saf saf bakıyordu, anladığında o da flörtüz şekilde sırıttı.

"Tadı güzeldi."

"Oda tutun beyler!" diye bağırdım.

Changbin sonunda geldiğinde hepimiz ona sövmüştük, o da bize 'Sizi pişiririm' diye bağırınca hepimiz sustuk, Jeongin bu haline sırıtarak bakıyordu, aşk işte arkadaşlar yorum yapmıyorum.

En sonunda yemek kokuları gelmeye başladığında rahatlamış hissettim, hepimiz Changbin'i kovalayacak gibiyiz.

"Beni ararken zorlandın mı?" dedim Hyunjin'e.

"Pes ettiğim an buldum seni."

"Hayat böyle işte, bir anda ağzına sıçıp bir anda en mutlu insan ediyor seni."

"Evren ne kadar büyük olursa olsun seni her zaman bulurum."*

"Of kitabın sonunda ne çıldırmıştım öyle."

"Konumuz o mu bebeğim?"

"Değil sevgilim," dedim gülümseyerek dudaklarına kısa bir öpücük bırakarak. "Bulan ben olmasam da ben de seni her zaman ararım Hyun. Sonuçta dünya hep güneşin etrafında döner, güneş olmadan yaşayamaz."

"Seni çok seviyorum Seungmin."

"Ben de seni çok seviyorum Hyun."

Biraz daha öpüştükten sonra Changbin 'Yemek hazır aç köpekler' diye bağırınca yemeğe uçuştu herkes, the platform filminde gibiydik.

Yemekten sonra bir süre sekizimiz beraber oyunlar oynadık, şarkılar söyledik, danslar ettik, beraber güzel vakitler geçirdik.

Bundan sonra da hep böyle zamanlar geçirdik, sekizimiz hep bir aradaydık ve kimse bizi ayıramazdı.

Hyunjin hep benimleydi, hep birbirimizi sevdik, aşk buydu, aşk benim için Hyunjin'di.

Ve sonsuza dek mutlu olmak için çabaladık, hayat hep zorlasa da beraber kaldık, Dünya, Güneş olmadan; Seungmin, Hyunjin olmadan yaşayamaz.

___________

BİTTİ

HYUNMINIM

COK SEBŞTORUM

tamam forueusuez arkdaslar

*-Evren'in kıyısında duruyorum