-
"ЧОЙ МИНСҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮ!"
Фэликс хонгилд хүмүүсийн ширтэхийг үл тоон орилно.
Энэ галзуу хүүхдийг дээ...
"Би чамд олон нийтийн газар орилж болохгүй гэж хэлсэн байхаа!" түүний гарыг цохионгоо ширүүхэн хэлэв.
"Гэхдээ би чамайг зөндөө санасан-" хэмээн тунирхав.
Түүнийг миний хамгийн сайн найз болсонд нь баярладаг хэдий ч Ликсийн энэ чанга байдал миний толгойг өвтгөж байна.
"Би ганц л өдөр хичээлээ тасалсан тэгтэл чи намайг тийм их санасан гэж үү? Больж үз. И Фэликс битгий жүжиглээд бай!"
"Сү, миний өдөр чамгүйгээр үнэхээр уйтгартай"
"Сээтгэнүүр өгзөгөө аваад явж үз!"
"Ааш муут!"
Үүний дараа бид хоорондоо тоглоом шоглоом хийж байгаад ердийнхөөрөө анги руугаа явцгаалаа. Биднийг анги руу ороход зарим найзууд маань өчигдөр яагаад ирээгүй юм гэж асууцгааж эхлэв. Би шуудхан худлаа хэлчихээд тайван гэгч нь номоо уншихаар ширээ рүүгээ явлаа.
Цаг ч хурдан өнгөрч хичээл ч тарав. Харамсалтай нь би цэвэрлэгээ хийх ёстой. Амьдралаа гэж.
Энийг хурдан хийж дуусгая..
"Цэвэрлэгээ хийж байгаа юм уу?" гүн, бүдүүн хоолой хаалганы цаанаас сонсогдоно.
Толгойгоо өндийлгөн хартал Хёнжин хаалга налан зогсож байв. Түүний шарх илүү дээрдсэн харагдах ч хөл нь үгүй байлаа.
"Харж байгаагаар тань" шалаа шүүрдэнгээ түүнд удалгүй хариулав.
"Би туслах уу?"
"Хэрэггүй ээ, баярлалаа. Өөрөө хийчихэж чаднаа."
Хёнжин жуумалзснаа анги руу маань орж ирээд над руу дөхөв.
"Чи цэвэрлэгээгээ хийж дуусчихаад завтай юу?"
Би бага зэрэг сандармаар аядав.
"Завтай, яасан?"
"Хамт оройн хоол идэцгээе, би даая"
"Яагаад?"
"Зүгээр л чамд талархсанаа илэрхийлмээр байна."
"Тэгэх хэрэггүй ээ, би чамд чин сэтгэлээсээ тусалсан."
"Тэгвэл би чамд чин сэтгэлээсээ талархсанаа илэрхийлмээр байна"
Би бага зэрэг санаа алдав.
Зүгээр л оройн хоол намайг өвтгөхгүй тийм биз?
"За яахав, би явъя- гэхдээ үнэхээр ингэх шаардлагагүй шдээ.."
"Тайвшир, Минсү"
