Obsession-Εμμονή(A greek Harry Styles fanfiction)

Κεφάλαιο 5

"Αν πεις αλλη μια λέξη-" λεει και η ανάσα του καιει καθε σημειο του προσώπο μου.

"Τι θα κάνεις..τι;;"τον διακόπτω.

Γαμώτο τι με έχει πιάσει..; Γιατί τον προκαλώ;

Κοιτάει βαθιά στα μάτια μου.

"Τί;"ξαναρωτάω και παίρνω την πιο απρόσμενη απάντηση.

Τα χείλη του κολλάν με δύναμη πάνω στα δικά. Με φιλάει άγρια και με παθος. Έπειτα η γλώσσα μπαίνει στο παιχνίδι ζητώντας προσβαση.

Παραδίνομαι και αφήνομαι στο διψασμένο φιλί του.

Αυτό δεν περίμενα ότι θα γινόταν με τίποτα!!

Τα χείλη του ακουμπούν άγρια τα δικά μου. Με δαγκώνει και μικρά βογγητά ξεφεύγουν απο το στόμα μου. Τότε βρίσκει ευκαιρία και βάζει τη γλώσσα του στο παιχνίδι ενώνοντας την με την δική μου. Χορεύουν τρελα σε εναν δικό του ρυθμό.

Εχω χαθεί...εχω παραδωθεί σε αυτό το φιλί. Δεν μπορώ να αντισταθω,δεν μπορώ να σταμτήσω,δεν έχω την δύναμη. Ίσως και να μην θελω... Δεν ξερω.

Το κορμι μου εχει παραλύσει. Η γεύση μέντας ε8ναι 3ντονη στα χείλη μου.

Το φιλι βαθαίνει. Γίνεται πιο παθιασμένο.

Αφήνει κι αυτός καυτά βογγιτά που με τρελενουν.

Νιώθω κάτι σκληρό να ακουμπά την κοιλιά μου. 

Όλο μου το κορμί φλαίγεται. Μια τελειως πρωτόγνωρη εμπειρία για μενα. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει..
Δεν μπορώ να ελένξω τον εαυτο μου.

Τι μυαλό μου λεει να σταματήσει αλλα το σώμα μου διαφωνεί.
Όλα τόσο μπερδεμένα...δεν μπορώ να σκεφτώ..εχω χάσει τον έλενχο. Αυτό είναι το μονο σίγουρο!

"Είναι κανείς εδώ; Παρακαλώ;" ακούγεται μια φωνή εξω απ το αποθηκάκι.

"Ειναι κανείς εδώ;" επαναλαμβάνει.

Τότε απομακρυνεται απο πάνω μου. Τα χείλη του εγκαταλείπουν τα δικά μου και μένουμε και οι δύο λαχανιασμένοι και ξέπνοοι να κοιτάμε ο ένας τον αλλο.

"Τώρα,έρχομαι!" ο Harry φωνάζει και βγαίνει απο την αποθήκη αφήνωντας με μόνη με την αναστατωση που μου προκάλεσε.

Προσπαθώ να ηρεμισω τον εσωτερικό κόσμο μου και το σώμα μου απο το επιθετικό φιλί του Harry.

Αυτό ήταν κατι που δεν περίμενα και το οποιο δεν θα το επετρεπα αν ήξερα οτι θα γινόταν. Ήταν όμως για μένα τοσο απρόσμενο. Δεν θα το αφήσω έτσι...δεν μπορεί να με φιλάει. Ούτε με ξέρει ... Πως τολμά;