"Sakin olun!" Sky arkaya bakıp gürledi. Fakat hem o hem de Laura ilk defa böyle bir şeyle karşılaştıkları için titriyorlardı. "Sadece sakin olun. Eminim o kadar zeki değildir ve sizden bir tepki gelmeyince bırakır." Maemi ve Contra aynı anda hızla tamam anlamında başlarını salladılar.
Bundan birkaç dakika sonra yaratık camı yumruklamayı bırakmıştı ve camdan ayrılıp yürümeye başladı. Maemi ve Contra birbirlerinden ayrıldılar. Maemi derin bir nefes verdiği sırada camı kıran el ile çığlık atıp geriye doğru çekildi. "Bir şey yap bir şey yap!" Contra Maemi'yi cama doğru iteklerken Maemi ise kendini geriye itmek için bütün gücüyle tepiniyordu. Laura arabayı çalıştırmaya çalışıyordu. Sky keskin bir şey arıyordu. Arabanın içindeki telaş ve gerilim artarken bir silah sesi ardından camdaki elin geri çekilmesi bu telaş ve gerilimi durdurmuştu. "Baksana ne oluyor." Contra, Maemi'yi sertçe cama itti. Maemi camı açıp kafasını yavaşça çıkardığında karşısında gördüğü uzun -daha doğrusu ondan uzun- adama bakıp yutkundu. "Kapıyı açar mısın güzelim?"
Sky arabadan inip Maemi'nin baktığı adama baktı. "Sağ ol." donuk bir şekilde konuşup arabanın arkasına geçti. "İlla yardım edeceksen gelip arabayı itmeme yardım edebilirsin." Contra Sky'ı duyduğunda arabadan çıkıp onun yanına geçti. "Bence bu yavşak herifi almamalıyız." genç adam elindeki silahı cebine soktu ve Contra'ya bakıp kaşlarını çattı. "Adım Collin. Aptal velet."
"Ne güzel ne güzel yardım etmeyeceksen git." Sky ve Contra arabayı ittirirken Laura da gaza basıp onlara yardım ediyordu. Maemi olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu ve boş boş önündeki koltukla bakışıyordu. Collin, Sky'ın yanına geçip onlar gibi var gücüyle arabayı ittirdi.
En sonunda araba çamurdan çıkınca üçü de derin nefesler alıp arabaya yaslandı. Sky tebessüm edip yanındaki Collin'e döndü. "Ben Sky, bu Contra, arka koltuktaki kız Maemi ve şoför koltuğundaki de Laura." Laura arabadan çıkıp kapıya yaslandı. "Selam."
"Selam." Collin elini kaldırıp Laura'ya baktı ardından arabanın arka camına tıkladı. "Gelmiyor musun?" Maemi gözlerini koltuktan ayırıp omzunun üzerinden Collin'e baktı. "Gel şeker veriyim." Maemi göz devirip arabadan çıktı. "Başka var mıdır?" Maemi kapıya yaslandı. "Kesin vardır." Sky cebinden çıkarttığı sigarayı yakıp yere oturdu. "Dünyanın sonu geliyor sanırım." Contra arabadan bir şişe su alıp Sky'ın yanına oturdu.
"Çok fazla zombi oyunu oynadım ben sizi kurtarırım." Maemi gülerek yere oturdu. "Zombi oyunlarını oynamak bir fayda getirmez." Collin Maemi'ye bakıp cebinden bir lolipop çıkarttı.
"Çok bilmişlik yapma şurda moral düzeltmeye çalışıyorum. Sonradan geldin zaten nerden bilelim onlardan olmadığını?"
"Hayatını kurtardım."
"Kurtar diyen olmadı."
"Kurtarmasaydım sende topallayan o çirkin zombilerden biri olurdun."
"Bunu suratıma vurmak için mi yaptın? Kimse sana gel kurtar demedi."
Collin cevap verecekken Laura araya girdi. "Yeter Maemi. Ona teşekkür etmen gerekiyor hayatımızı kurtardı." Maemi göz devirip ormana yürümeye başladı. "Maemi buraya gel!" Sky kalkıp Maemi'nin arkasından bağırdı. "Maemi!" yerden bir taş alıp Maemi'nin arkasından attı fakat onca bağırışa rağmen Maemi ormanın içine yürümeye devam etti.
~~~
Jischo koltukta sızan Yui'ye baktı. "Kıyafet için teşekkür ederim." Orion saçlarını havluyla kurutarak koltuklardan birine oturdu. "Önemli değil." Jischo kalkıp perdeyi açtı ve ormana doğru baktı. "Buraya doğru yürüyen şeyler var." Orion hemen ayağa kalkıp Jischo'nun baktığı yere baktı. "Bunlar onlar." Orion telaşla bir çanta buldu ve içine yiyecek doldurmaya başladı. "Bir çanta bul ve ne buluyorsan içine koy. Sabaha karşı buraya ulaşmış olurlar. Eğer buraya gelirlerse kurtulma şansımız olmaz." Jischo hemen Yui'yi dürttü ve kendi de büyük bir çanta alıp içine keskin aletlerle ilk yardım eşyaları koydu.
"Neler oluyor lan burda?" Yui gözlerini kısarak telaşla çanta hazırlayan ikiliye baktı. "Zombiler geliyor. Yola çıkmamız gerek Yui çanta al ve içine ne buluyorsan at. Buraya geri dönemeyiz." Jischo uzun bir mont alıp montun fermuarını gırtlağına kadar çekti. Mutfaktan birkaç bıçak alıp kemerine sokuşturdu ve uzun botlarını giydi. "Hadi be ordan." Yui aralık olan perdeden oraya yaklaşan zombi sürüsüne baktı. "Sıçtık." koşarak büyük bir çanta alıp içini ramen, su, bisküvi ve çubuk kraker ile doldurdu. "Görüşürüz aşklarım. Sizi seviyorum." Bilgisayarlarına ve oyun konsollarına öpücük attı. Balkon camını kapattı, üzerine demirli kapıyı kapattı. Bir umut geri dönebilirse eğer hayatında büyük bir yeri olan oyunlarına zarar gelsin istemiyordu. Her şeyi aldıktan sonra bir çanta daha alıp Orion, Jischo ve kendisi için kıyafetler koydu.
"Umarım geri dönebilirim." alınacak bir şey olmadığına emin olduğu zaman odasının kapısını kilitleyip önüne bir dolap çekti. Jischo'nun giydiği montun benzeri bir mont giyip boynuna atkı sardı. "Arabayı alalım Jischo, yolda birini görürsek arabamız geniş. Kimseyi bu cehennemde bırakamayız." Yui arabanın anahtarını alıp son kez evine göz attı. "Artık gitmeliyiz." Orion kapıdan çıkıp çantaları arabanın bagajına koydu. Jischo ise ne çantaların fazla yer kaplamamasını fırsat bilerek benzin şişelerini bagaja attı. Yedek lastikleri de arabanın tepesine bağlayıp ön koltuğa bindi.
"Eğer herhangi birimiz onlardan birine dönüşürse onu bırakalım." Yui şoför koltuğuna geçti. Orion ise Yui'nin arkasındaki koltuğa oturdu. "Vakit kaybetmeden gitmeliyiz." Jischo arabanın bütün kapılarını ve camlarını kapatıp klimayı açtı. "Umarım sağ kalabiliriz." Orion iç çekip arkasına yaslandı. Yui arabayı çalıştırıp şehir yolunda sürmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
S.O.S | Duende
Mistero / Thriller"Bütün dünyadaki insanların enfeksiyon kaptığını düşün." "Tamam." "Ve bu insanlar herkese saldırıyorlar, yamyam gibi. İşte tam olarak bu durumun içinde bulunuyoruz."
