VAVEYLÂ | Devam Edecek...

11. Bölüm: "Sözlüm"

Selâmunaleyküm!

Multimedya; Kuvars - Yıldız şarkısı eşliğinde bölümü okuyabilirsiniz.

Lütfen satır arası yorum yapın. Buna ihtiyacım var.

Keyifli okumalar...

🌹 🌹 🌹

5 Ay Sonra...

Yazardan...

Berinay'lar yaz tatiline girmişti. Uzun eğitim öğretim yılı yormuştu onları. Kafa dinlemek için güzel bir zaman olacaktı onlar için.

Beş aydır rahatsız edilmemenin keyfini sürerken bir yandan da merakından duramıyordu Berinay. Mirza beş aydır Berinay'la yan yana gelmeyi bırak telefonla bile rahatsız etmemişti.

İstemsizce merak ediyordu Berinay. Hatta öldü mü diye de düşünmedi değildi.

Muhammed ile zaten ilişkisini keseli aylar oluyordu. Komşuydular sadece, bundan öteye gidilmiyordu. Berinay kırgın bile değildi artık. Zaman geçtikçe yarası kapanıyordu. Muhammed yine suçlu hissediyordu kendisini. Berinay'la konuşmaya çalışıyordu özür dilemek için her seferinde. Berinay sorun olmadığını söylüyordu her defasında.

Zaman bu şekilde akıp gidiyordu.

Berinay oturmuş camdan dışarı bakıyordu. Odasını dolduran telefon zil sesiyle dikkatini telefonuna vermişti. Telefonu eline aldığında arayan numaranın tanıdık olduğunu anladı. Zihnini kurcalayınca bu telefon numarasının Mirza'ya ait olduğunun farkına vardı.

Bayağı zamandır iletişim kurmadıkları için bir hayli istemeden heyecan basmıştı Berinay'ı.

Açıp açmamak arasında kalan Berinay en sonunda kulağına götürmüştü telefonu.

"Alo." diye titrek bir ses bırakmıştı hattın diğer ucuna.

"Merhaba." sessizce karşılık vermişti Mirza.

"Merhaba." heyecan ve merakla konuşuyordu genç kız.

"Müsait misin?" diye nazikçe soran Mirza şaşırmıştı Berinay'ı.

"Neden soruyorsun?"

"Yardımına ihtiyacım var." diye fısıldadı Mirza.

Berinay gittikçe şaşırıyordu. Bünyesi alışkın değildi Mirza'nın bu hallerine.

"Bir sorun mu var?" diye merakla ve korkarak sormuştu Berinay.

"Buluşabilir miyiz?" dediğinde Berinay bir süre düşündü. En sonunda bir karar verip cevap verdi.

"Nerede?" demiş ve Mirza buluşacakları yeri belirtince kapatmışlardı telefonu.

Berinay üzerini giyip annesine haber vermişti çıkacağını. Bir arkadaşının yardımına ihtiyacı olduğunu söylemişti annesine.

Besmele çekerek yola koyulmuştu.

*

Berinay Mirza'nın belirttiği kafeye geldiğinde içeri girmişti. Kafasını kaldırıp baktığında Mirza'nın kafasını ellerinin arasına aldığını ve masada öylece oturduğunu görmüştü.

Yavaş adımlarla yanına yaklaşıp durmuştu.

"Merhaba." diyerek dikkati üzerine çekmişti.

"Hoş geldin. Buyur, otur." diye karşısında ayağa kalkan Mirza'ya baktı. Ardından masaya oturmuştu.

"Nasıl yardımcı olabilirim?" diyerek direkt lafa girmişti Berinay.

"Ben... Nasıl denir bilmiyorum. Bodoslama dalacağım sanırım." demiş ve derin bir nefes alıp bırakmıştı.