Chapter Four

1 1 0
                                    

Si Draude at Violet lang ang nag-ingay sa buong biyahe. I feel like I suddenly lost the ability to speak. Like there is something stucked in my throat.

We were welcomed by the bright neon lightpost that surrounded Parco. Maliwanag at maaliwalas ang paligid. The cold breeze from the sea felt good and relaxing. Presko ito at talaga namang masarap sa pakiramdam.

Dapat pala ay umuwi muna ako para nakapagdala man lang ng jacket. Medyo nilalamig ako sa hangin mula sa dagat but I still want to enjoy the cozy feeling it gaves me, kaya naman ay sinubukan ko iyong ignorahin.

Inilabas ni Violet ang cellphone niya tsaka lumapit sa akin. She smiled in front of the camera. Inilapit niya ang sarili sa akin bago kumuha ng ilang shots. May ilang kuha pa akong hindi napaghandaan kaya naman inagaw ko sa kaniya ang cellphone ngunit mabilis niya rin itong nailayo.

Hace is just silently standing beside me. Lumayo siya ng lumapit si Violet at muling tumabi sa akin ng umalis ang babae.

"Hace! Gusto mo ipasa ko sa 'yo?" Iwinagayway ni Violet ang hawak niyang camera sa ere. Kahit malayo siya ay ramdam ko ang kakaibang awra niya. She's in good mood, sanaol.

"Sige," walang pag-aalinlangan na sagot naman sa kaniya ni Hace.

I turned to Hace and showed him how I made face. "Hmph!" pagtataray ko. Picture ko naman ang pagtitripan niya, sigurado!

He just gave an amuse smile.

"Hindi ko naman pagtatawanan, e." depensa niya.

"Whatever!" I replied before walking away from him. Lumapit ako kila Draude na ngayon ay panay selfie rin kasama si Violet.

"Saan tayo kakain?" tanong ko. They were busy on their own, they didn't even care to answer my question.

Violet positioned her palms in her jaws, "Isa pa! Kuhanan mo ako Draude!" Sigaw niya habang papalayo.

Parco isn't that crowded tonight. Siguro ay dahil maaga pa. I saw many couples and families enjoying their selves with the various rides inside Parco. Some of seaside's restaurants are still empty, yung iba nama ay may mga customers na.

"Nagki-crave ako ng chicken wings!" Malakas na sabi ni Violet habang sapo ang tiyan niya.

We are still in our uniform, kaya iyong iba ay napapatingin sa amin. Matingkad na kulay dilaw na may stripes na itim ang kulay ng palda ng uniform namin, samantalang ang pang-itaas ay long-sleeve na puti.

"I'm okay with anything," sagot ko ng tumingin sa akin si Draude. But, I suddenly want to eat pizza. Walang pizza stall dito sa Parco kaya binalewala ko na lang iyong sinisigaw ng tiyan ko.

"Sige sa Roastee na tayo. Ayos lang ba sayo, Hace?" si Violet.

"Ayos lang, basta kasama si Aster!" He replied. Madalas siyang magsabi ng gan'on, like a boy who's trying to flirt. Madalas ko rin namang ignorahin 'yon, at medyo nasanay na rin sa mga linyahan niya.

Malisyosa akong nginisihan ni Violet ng magtama ang mata namin. Gaga!

"Let's go! Gutom na ako!" Sigaw ko. I lead the way to the seaside restaurant.

We ordered the same meal. The boy's added a liquor tho. I'm just fifteen, bawal pa akong uminom ng alak. Violet and Draude are one year ahead of me, while Hace is nineteen. Hindi ko pa nararanasang uminom ng alak, at sa ngayon ay wala iyon sa interest ko.

We stayed in the seaside restaurant for half hour. Noong umalis kami ay siya namang dating ng maraming customers. Akala ko ay iinom si Draude at Hace sa loob ngunit mayroon ata sila ibang plano. The two are not friends, but it seems like they're.

AsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon