GETTING TO KNOW EACH OTHER ON BED(completed)

CHAPTER:(EIGHTEEN)

CHAPTER:(EIGHTEEN)

Masaya naman sila nung mga nakaraang araw pero simula nang mga pagpapakita ko dito nang motibo na mahal ko na siya.unti-unti na siyang dumistansya sakin hanggang sa hindi na talaga siya minsan nakakauwi nang condo

Urrgggg..asar na napabangon ako sa kama at nagpaikot-ikot sa kwarto na parang tanga.madaling araw na naman uuwi si memory,nakakairita na.mukha na akong tanga dito sa bahay.halos hindi na kasi sila nagkikita

Kung magkita man sila tama na ang isang batiang.kumain kana ba? tapos didiretsyo na ito sa pag tulog.puta!ano ba ako dito parausan?na pag nangati siya ay magpapakamot nalang.gitil na nagpalit ako nang panlakad at lumabas nang condo

Tinatahak nang kotse ko ngayon ang subdivision na palagi niyang pinupuntahan pag hindi umuuwi si memory.nandun na naman siya alam ko,malayo palang ako tanaw ko na agad ang kotse ni memory sa tarangkahan nung hitad na babaeng palagi nitong nakakasama madalas

Naghintay ako sa paglabas nito.dalawang oras akong naghintay at ayon sa relo ko.alauna na nang madaling araw.hindi parin ito lumalabas nang bahay nung babae.sugurin ko na kaya?sino ba yung babaeng iyon at palaging umuuwi nang hating gabi si memory para dito.

ang hirap naman nang sitwasyon ko,nakakainit nang ulo sa pag-iisip.tumagal pa ako nang kalahating oras sa paghihintay dito pero hindi parin ito lumalabas kaya napag-pasyahan ko nang umuwi nalang pabalik.

Kinabukasan wala parin siya pag-gising ko,kaya ang nangyari pumasok ako sa school nang badtrip.lahat nang nakakasalubong ko napapaatras dahil sa nakikita nilang galit sa mata ko.alam nila ang ugali ko pag ganun ang mood ko.mag-ingat kana dahil hindi kita sasantuhin

"hey,girl what happen?mukhang semana santa na iyang mukha mo ah.matagal pa yun girl kaya huwag kang masyadong atat!"puna ni Nina sakin

"tumigil ka baka tamaan ka sakin."natahimik naman ito sa sinabi ko

"wooh.sabi ko nga tatahimik na."nagmamadali itong umalis sa tabi ko at lumipat sa upuan nito

Buong klaseng tulala lang ako,amputa ang hirap maging baliw.pati mga teacher ko mukhang ilag sakin.mukhang demonya siguro ako ngayon kaya takot na takot sila sakin.kumain akong mag-isa at umuwi din akong mag-isa

Excited akong umuwi baka kasi nandun na siya.pero pag bukas ko nang condo nito,tanging yung tutang napulot nito ang sumalubong sakin.latang-latang binuhat ko yung tuta at nagtuloy sa kwarto.

"buti kapa palaging nandyan para salubungin akong umuwi,pero yung ka pangalan mo hindi na naman umuwi.."mataman lang naman na nakatingin sakin yung tuta na parang nauunawaan ang sinasabi ko

"ano sa tingin mo ang ginagawa niya ngayon?"parang tangang kinakausap ko yung aso,as if naman sumagot ito sakin

"sa tingin mo ba hindi na siya uuwi dito,dahil may inuuwian na siyang iba?"umungot naman yung aso sa sinabi ko

"sa tingin mo ba hindi niya talaga ako kayang mahalin?"tumulo na yung luha ko.ang tagal kong pinipigilan na hindi maiyak,kasi sabi ko hindi na ako iiyak sa lalaki pero heto at naging crying lady na naman ako

Maghihintay pa ako nang ilang araw.pero pag hindi na siya umuwi siguro nga kailangan ko na siyang kalimutan pa.sa ilang araw na paglalagi ko sa condo ni Memory tanging yung aso nalang talaga nito yung nakakasama ko.

Halos mag-iisang buwan narin pala buhat nang hindi na talaga umuwi si memory sa condo nito.nag try akong puntahan yung babaeng inuuwian nito pero ang sabi nung katulong nito nag migrate na daw ito sa ibang bansa.nung tinanong ko naman dito si memory wala naman daw siyang kilalang memory yung name.