GETTING TO KNOW EACH OTHER ON BED(completed)

CHAPTER:(THIRTY ONE)

CHAPTER:(THIRTY ONE)

Nagising siyang nagtataka dahil nasa loob na siya nang kwarto niya.pabigla tuloy siyang napabangon dahil naisip niya kung nasan si Lenard.mabilis niyang sinuot yung mga damit niyang maayos na nakatupi sa may gilid nang kama niya.

Ipinusod niya lang din ang mahaba niyang buhok at lumabas na nang kanyang kwarto,mas lalo naman siyang nagtaka dahil may nakahain nang pagkain sa lamesa niya sa kusina.kunot-noong pinagmasdan niya si Lenard na pasipol-sipol pang naghuhugas nang pinggan

“anong ginagawa mo?”nakangiti naman itong lumingon na mas lalong ikinataka ko

“I made those for you,c’mon I know your hungry,let’s eat..”hinila siya nito at pinaupo sa isang silya

Pagkatapos ako nitong paupuin,binitbit nito yung pitsyel na may lamang juice at sinalinan yung baso ko,nilagyan din nito nang ulam at kanin ang plato ko.

Ano bang nangyayari?.nanaginip ba ako?kasi kung panaginip ito pwedeng habang buhay na akong managinip para masulit ko ang magandang pagtrato nito sakin ngayon.

“ah,hindi ba abalang pinagluto mo pa ako..”ngumiti ito at umupo narin sa isang silya na katapat ko

“abala?.who said that?.ako nga ang malaking abala sa buhay mo..”hindi parin mawala ang ngiti nito habang nakatingin sakin

“kailanman hindi ka naging abala sa buhay ko,alam mo yan Lenard..”tumango ito at kinuha yung kanang kamay ko at pinisil

“I know and thank you for everything,for now gusto kong bumawi sa lahat nang nagawa ko,siguro nga may mga bagay na hindi pwedeng makuha kasi nakalaan na sa iba…and I think ikaw talaga ang nakalaan para sakin..”napakagat labi ako parang hindi ko’na kayang pigilan ang pag-iyak ko

“pwede bang umiyak?”tanong ko na ikinangiti nito,pabigla itong tumayo at niyakap ako

“go on..but promise me that this is the last time na makikita kitang iiyak dahil simula ngayon I’ll do anything Makita lang kitang ngumingiti araw-araw..”God!hindi ko’na talaga kinaya hindi lang iyak kundi hagulgol pa ang ginawa ko

Pakiramdam ko lahat nang sakit na naramdaman ko dahil sa pagmamahal sa kanya nawala lahat.pakiramdam ko ako na ang pinakamasayang babae sa buong mundo.ganito pala talaga kasaya ang mabigyan nang pagkakataong mahalin nang taong mahal mo.

“thank you,thank you Lenard..”

“shhh,tara nang kumain pagkatapos nito mag-ayos kana,uuwi muna ako para makapaligo at makapag-palit nang damit para makapag-date naman tayong dalawa,,”ngiting-ngiti na tumango siya rito

Pagkatapos nga nilang kumain,umalis na ito nang bahay kaya ako diretsyo ligo na agad.masyado akong excited,ito yung unang araw na inaya niya akong mag-date.palagi kasi ako ang nag-yaya dito noon,at parating pilit lang palagi ang pagsang-ayon nito