A Promise of Yesterday (short-story)

Chapter 5

Anlakas ng ulan, ang lungkot tuloy bat kasi nakisabay pa sakin ang kalangitan.

Tahimik lang akong nakatingin sa labas habang patuloy parin sa pag-agos ang mga luha ko at wala akong balak punasan. It's been 2 days since it was happened, pero sobrang sakit parin, I decided to let all the pain goes until no one will remain, but how long it will took? Hindi ko na kaya e

"Andie apo" agad kong pinunasan ang luha ko, gulo ko rin ei noh? Baka kasi magtaka si lola mahirap na

"Nang andiyan po pala kayo" nang mapunasan ko na ang luha ko ay humarap nako kay lola

"May problema ba? Care to share" at marahan itong tumawa

"Wala naman po" umiiling kong sabi at tumingin muli sa labas "ang lungkot po ng langit noh?"

"Parang ikaw lang" tumabi na sakin si lola habang hinahaplos haplos ang buhok ko

"A-ansakit po" halos pumiyok kong simula, wala naman sigurong masama kung mag-open ako kay lola

"Sige lang apo baka makatulong ako " niyakap niya ko,

"Four years ago po sinabi niya saking mag-aantay siya sa pagbabalik ko at hindi siya mag-sasawa, *sniff* *sniff* umasa po ako sa sinabi niya. I did what I told to him but he didn't done his part,*sniff* *sniff* parang hindi ko na po siya kilala ngayon, anlaki ng pinagbago niya *sniff* sabi niya pa isang malaking pagkakamali daw po ang bumalik pako dito sana hindi nalang daw po ako bumalik pa. Hindi ko po talaga siya maintindihan, ang labo-labo niya" patuloy lang sa pag-agos ang mga tubig na nagmumula sa mga mata ko at pinupunasan naman ito ni lola

"Tahan na, kung talagang kayo talaga ang nakalaan para sa isa't-isa magiging kayo. Haayyy ang apo ko nagmamahal na, dalaga na talaga, ang masaklap lang sawi agad" natatawang pahayag ni lola

"Nang naman ei. Pero bakit ganito po kasakit?"

"Walang nagmamahal ang hindi nasasaktan, ang buhay hindi panay saya at tawanan. Parang Newton's Third Law of Motion lang yan apo"

"Ano naman pong kinalaman ng Law of Inter-Action?"

"Every action there is an equal reaction. In short pagminahal mo ng sobra ang isang tao mas mataas din ang Tendency na masaktan ka ng sobra, kaya dapat apo pagnagmahal ka wag mong itodo. 17 ka palang masyado ka pang bata, pagdating mo ng 25 dun mo palang talaga mahahanap ang lalaking para sayo"

"What if hindi po kami yung para sa isa't-isa eh siya yung first love ko"

"Oh ano namang connect nun?" Takang tanong ni lola

"Diba nga po First love never dies, malay mo po yung love story ko hindi katulad ng sainyo ni lolo na umpisa palang kayo na talaga hanggang sa huli

"Hahaha ang apo ko talaga. Kung darating yung point na mahanap mo na yung tamang lalaki para sayo hindi naman habang buhay na mahal mo parin siya (first love) pano mo masasabing that is the right guy for you, if you still don't get enough about your past. Maybe may puwang parin siya sa puso mo pero mas lamang na yung pagmamahal mo doon sa tamang lalaki at darating yung panahon na kaibigan nalang yung tingin mo sakanya" mahabang litanya ni lola. She kissed me on my forehead "matulog kana, you seems so tired"

"Good night Grand Ma, thank you" I smiled and kissed her also on her forehead. She stand up and take her way out of my room, before she locked the door she said "I love you my dear"