Halos magdadalawang linggo nako dito ngunit di ko parin siya nakakausap ng matino, ang nakakainis lang hindi man lang siya gumawa ng paraan para makausap ako. Kabwiset siya!
Nakaupo ako ngayon sa may halamanan ng Bahay, ang ganda ganda talaga ng mga bulaklak. Inayos ko muna ang mga ito
"Ate Andie!" Napalingon ako sa tumawag si Nicole pala. Inabot niya sakin ang isang envelope na maliit
"Sakin bato?" Tumango naman siya "sino nagbigay?"
"Shikret daw po eh" sabi niya at nag-act ng zip mouth. Aww how cute "salamat beh" pagkatapos ko siyang ngitian ay tumakbo na ito.
Pagkabasa ko ng sulat, napangiti nalang ako.
--------------
Inayos ko ang sarili ko, pinaghandaan ko talaga ang araw nato.
Nagdress ako at naglagay lang ng konting blush-on. Pinagmasdan ko muna ang ayos ko sa sslamin, at ng makita ko naman na maganda ang kinalabasan ng pag-aayos ko ay lumabas nako. Tinanong pa ni lola kung saan daw bako pupunta. Sabi ko sa kasalan lang pero syempre joke lang yun hehefe^^
Pagkarating ko nakita ko agad siya. Tumakbo ako palapit sa kanya " Na—"
"Andie" hahawakan ko palang sana siya kaso bigla siyang umiwas, for the nth time parang dinudurog na naman yung puso ko. Ansakit na naman, tinignan ko sia sa mata, wala akong makitang kahit anong emosyon. Bakit ganun? Inaasahan ko pa naman na pagnakita niya ako tatakbo siya tas yayakapin niya ako ng sobrang higpit pero nabigo ako.
"I miss you Nathan" buong lakas ng loob kong sabi. Nag-antay ako ng sagot mula sa kanya ngunit wala akong natanggap.
"Aren't you glad that I'm back?" Pilit akong ngumingiti
"Why would I?" Walang ganang sabi niya, naiiyak ako
"I thought you're willing to wait for me"
"Really? " sarcastic niyang sabi sabay ngisi. DAMN THIS!
"Nathan umayos ka nga! I did what I've promised to you before. I'm back, what's wrong with you?"
"You're now asking me what's wrong with me? Huh? Andie?"
"DAMN! I can't understand you Nathan " lalo akong naiiyak sa pakikitungo niya sakin, parang anytime tutulo na. Hindi ako sanay na ganito siya ano bang nangyayari? May ginawa bakong mali?
"Yes you've really done something wrong" pagkasabi niya nun ay tumalikod siya
"What?" Hindi makapaniwalang tanong ko "then tell me what is that"
"Do you really want to know it?" Lumingon muna siya sabay talikod ulit. Napatawa siya ng mahina
"Ang pagkakamaling ginawa mo ay ang bumalik kapa dito. Sana hindi kana lang bumalik kung kailan maayos na ang lahat" humarap siya sakin at kitang kita ko ang galit sa mga mata niya. Tuluyan naring bumagsak ang mga luha ko, ansakit ng mga sinabi niya. Naririnig niya kaya yung sarili niya? Siya nga tong nagsabing bumalik ako diba? Di ko talaga siya maintindihan
"Pano mo nagagawang sabihin sakin yan huh?" Nanghihina kong tanong "diba ikaw nga tong may sabing bumalik ako?" Patuloy parin sa pagpatak ang mga luha ko.
"Yes I said it, but did you think how many years did I wait for you? 4 years? Damn its too long and on that 4 years many things happened that I didn't expected. Ewan ko nga ba kung may aasahan ako dun sa pag-aantay ko eh" umupo siya at ginulo ang buhok niya
Natawa ako habang patuloy parin sa pagpatak ang luha ko "Sorry hah kung PINAGHINTAY KITA" may diin sa mga salitang binitiwan ko " Ang akala ko kasi HINDI ka magsasawang antayin ako, pero nagsawa ka pala. sobrang haba kasi ng 4years" I said with a sarcastic tone
"May mga bagay kasing nangyari na halos diko kayanin at dumating din yung time na kailangang-kailangan kita pero wala ka. Im sorry if I get tired of waiting" he's staring at me, wala na yung galit kanina sa mga mata niya, niyakap niya ko. Gusting ko rin siyang yakapin pabalik pero wala na akong lakas para gawin yun. Patuloy lang sa pag-agos ang mga luha ko and I can't stop it.
"I heard enough, I need to go its too late" tinanggal ko ang kamay niyang nakayakap sakin at lumakad na paalis. Antanga-tanga ko. *sniff* *sniff* bat ba diko naisip na mapapagod din siya? Ilang beses ko pang narinig ang pagtawag niya sa pangalan ko, bawat sambit niya nito ay para paring musika sa pandinig ko. Hindi ko na siya nilingon hanggang sa tuluyan ng wala nakong narinig.
MAHAL NA MAHAL KITA NATHAN ALCANTARA.
BINABASA MO ANG
A Promise of Yesterday (short-story)
Romanslove back andy nathan kiss promise heart
