Unicode
ရိပေါ်နောက်နေ့မနက်လည်းရောက်ရော...မနက်အစောကြီးရှောင်ကျန့်ရှိတဲ့စျေးရုံကိုထွက်သွားတော့တယ်...
"ဒေါက်....ဒေါက်..."
"ဝင်ခဲ့ပါ.."
"အော်..ဦးအစောကြီးပဲ...ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်.."
"ဆေးရုံမှာကျန့်ကျန့်တစ်ယောက်တည်းလေနောက်ပြီး.ဦးကကျန့်ကျန့်ကိုလွမ်းလို့.."
"အာ..ဦးကလည်း...နှောက်ပြီ...ထားပါတော့..ဒါနဲ့အဲ့ဒါတွေက.."
"ဒါကလား..ဒါကကျန့်ကျန့်စားဖို့မနက်စာလေ..ဦးဝယ်လာခဲ့တာ..."
"ဦးရယ်အားနာစရာကြီး...."
"ဘာအားနာစရာလိုလို့လဲ....ဦးက..ကျန့်ကျန့်ကိုစားစေချင်လို့ပါ..."
"ဟီး..ဟုဦး...."
"ဦးပြင်ပေးမယ်နော်......"
"ဟုဦး...ကျေးဇူးပါ"
ရှောင်ကျန့်လည်းရိပေါ်ပြင်ပေးတဲ့..မနက်စာကိုစားလိုက်နေတယ်...
ရိပေါ်ကတော့ရှောင်ကျန့်မနက်စာစားတာကိုထိုင်ကြည့်နေတယ်..
ကြာတော့ရှောင်ကျန့်မနေတက်တော့..
"အဟွတ်...ဟွတ်..."
"ကလေး..သီးပြီ.. ဖြေးဖြေးစားလေ..ရော့ရေသောက်လိုက်."
ရှောင်ကျန့်ရိပေါ်ပေးတဲ့ရေကိုသောက်လိုက်တယ်..
"ဦးက ကျန့်ကျန့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာလေ...ကျန့်ကျန့်လည်းနေရခက်တာပေါ့လို့."
"ဟား..ဟား..ဘာပါလိမ့်လို့ကလေးရယ်. ဦးက ဒီတိုင်းကလေးငယ်စားတာကိုကြည့်ချင်လို့ပါ.."
"က....ကလေးငယ်.....ဘယ်သူက ကလေးငယ်လဲ..မဟုပါဘူးနော်...ကျန့်ကျန့်က ကြီးနေပြီ..."
"ဟုလားကြီးနေပြီလား.."
ရိပေါ်ရဲ့မျက်လုံးတွေကတစ်ကိုယ်လုံးကိုလိုက်ကြည့်နေတယ်..
"ဘယ်..ဘယ်ကြည့်နေတာလဲဦးနော်..ကျန့်ကျန့်က အသက်..၂၂ ပြည့်တော့မှာ..နောက်ပြီးကလေးလည်းရှိတယ်..အဲ့ဒါပြောတာပါနော်.."
"ဟုပါပြီ...ဦးကလည်းဘာပြောမိလို့လဲ...ကလေးငယ်ဘာသာလျှောက်တွေးနေတာကို..."
YOU ARE READING
Love born of hatred
Fanfictionငါတို့မိသားစုအပေါ်မှားခဲ့တဲ့တွေအတွက်မင်းပြန်ပေးဆပ်ရမယ်ရှောင်ကျန့်...မင်းကငါ့အတွက်တော့အသုံးချခံသက်သက်ပဲ ဝမ်ရိပေါ် ဦးပြောသလိုကျန့်ကျန့်နေပါ့မယ်...ဦးခိုင်းသမျှကျန့်ကျန့်လုပ်ပေးပါမယ်...ဒါမဲ့ကျန...
