Sevipte Kavuşamayanlar 2

11. Bölüm : Okulun Bitmesi

Okulun bitmesine neredeyse 2 hafta kalmıştı. O kadar yorulmuştum ki bu tatil bana çok iyi geleceğine inanıyordum. Her şeyin normale dönmesine inancımın olduğu gibi ama bu ama herkesin hayatını ne zamandan beri bu kadar iyi değiştiriyor?
Ama Aslı telefonunda hala kayıtlıydım takipleşiyorduk. Aradan zaman geçti ve ne olduysa öyle olmaya başladı. Tekrar barıştık...

Aslı samimiydi güzeldi ama ama... Ben değildim ki. Yanında Ayça varken ben sönük kalıyordum. Fatih rafa kaldırılmış hemde tozlanmış ve yerine Poyraz gelmiş ben yokken çok şey değişmiş. O kadar çok şey değişmiş ki yanlarından sessizce gitsem yine beni farketmeyecekler. Anlamayacaklar ben herkese ayak uydururum ama herkes bana ayak uyduramaz. Eski İrem yoktu ya hani gerçekten yok.

Aslıyı doyasıya seven İrem'in artık verecek sevgisi kalmamış kimseye İrem kimseden değer görmeyince değer veremiyor geçmişteki tecrübeleri konuştu.

Ne kadar ısınmaya çalıştıysam da ısınamadım. Ben karda kışta yalnız kaldım o zaman yoktu kimse şimdi yaz gelmiş ne yapayım ki ısınmayı?

Verdiğim değeri göremiyorum kimseden etrafımda ya ben bununla her gün konuşuyorum harbiden yakın arkadaşım diyebileceğim bir kişi bile yok... Yok.

Aslıya ısınamıyorum sebebi de vardır illa ki dersiniz evet var. Ben her gün ailemden azar yiyip köşeye çekilirken sessiz sessiz düşünürken Ayça ailesi telefon almadı diye ağladı. Ya ben o kadar ne yaşamışım? Kaç ay? Sevdiğim çocuk hadi eyvallah dedi üstüne en yakın arkadaşım beni bırakıp gitti benim yanımda sadece Lila vardı. Ayça öyle diyince üzülme kuzum, canım falan ben bir şeye üzülünce kanka şunlar ayrılmış ben o salaklığı bir daha yapıp kimseden dost kazığı yemem. O taş ayağa bir kere takılır.

Dedim ki ; İrem kaçabildiğin kadar kaç ama kimsenin kalbini kırmadan kimsenin ahını almadan sessizce çık hayatlarından sen yalnızlığı gördün tanıdın ve sevdin. Şimdi geçmişten birisi geldi ve tekrar dedi sen tamam dedin ama sevdiğinden kopamadın gidemedin. Alışık olduğun yer gibi gelmedi. Sessizce çık hayatlarından hiç yokmuşsun gibi...