chapter 2

14 8 3
                                    

*continuation*

Kinakabahan ako, ano kaya yung sinabi ni calista kanina sa'kin?. Wala naman akong naaalala na ginawa sakaniya, chaka isa pa bago lang sya sa school ngayon kolang sya nakita't nakilala.

"Jes bumaba kana jan kakain na" tawag ni mama sakin.

"Opo eto na!" Sagot ko naman kay mama.

Habang bumababa may napansin akong kakaiba, nakita ko si Liam na nasa lamesa eh wala naman akong naaalala na ininbitahan ko sya sa bahay..

"Oh anak anjan kana pala, ininbitahan ko yung kaibigan mong si james, magkalapit lang pala yung bahay nila satin" Sagot ni mama na, natutuwa.

"Hindi pwede 'to baka araw araw sya mag punta sa'min" sabi ko sa isip ko.

"Umupo kana at kumain na tayo" sabi ni mama saakin.

Umupo na lamang ako at hindi na nag salita, habang kumakain nakita ko si Liam na nakatingin sa'kin, pero hinayaan kolang ito at nag patuloy sa pag kain.

Nang matapos na ang kainan pumanik na'ko sa taas at nag paalam kay mama.

"Ma panik napo ako, 'di po maganda pakiramdam ko" matamlay kong sinabi kay mama.

"Ha? Eh kanina pag uwi mo ayos kapa ah? May iniisip kaba?" Sagot na nag aalala ni mama.

"Tita ako napo bahala kay Jes ok lang po ba?" Sagot bigla ni Liam.

Sa oras na'to nawala ako sa sarili at biglang hinimatay.

*Time past*

Nagising akong katabi si Liam, nagulat ako na nakatulog pala sya sa gilid ng kama ko. Ginising ko sya para mag tanong ano ginagawa namin sa ospital, ngunit hindi sya umiimik.

"Liam, gumising ka ok kalang ba? Ano ginagawa natin dito sa ospital may nangyari ba?" Paiyak kong tanong sakaniya.

Nakatitig lang sya saakin at biglang pinunasan ang luha ko, nagulat ako dahil hindi naman kami ganon ka close pa ni Liam, nang bigla syang sumagot sa'kin.

"Nahimatay ka Jes, pero wag ka mag alala ok ka nadaw sabi ng doctor" mahinahon nyang sinabi sa'kin.

Napa higa na'ko ng maintindihan kona ang nangyari sa'kin, inalok ko si Liam ba tumabi na sa'kin dahil malaki naman yung kama na hinihigaan ko.

"Liam, wag kana jaan matulog baka mangalay ay mahirapan ka jan. Pwede ka naman doon sa sofa matulog, oh kaya naman tabihan monalang ako dito, tutal malaki naman tong hinihigaan ko.

Umiling sya at sinabi nyang ok nadaw sya dito, pero hindi ako komportable sa pwesto nya, Kaya pinilit konalang sya.

"Sige na Liam please?" Mahinhin kong sinabi sakaniya.

"Oo na sige na, mag pahinga kana" sagot nya sa'kin.

Madaling araw nakaramdam ako ng lamig, giniginaw ako nanginginig ako sa lamig sobrang lakas pa naman ng aircon dito sa ospital. Maya maya may naramdaman akong yumayakap sa'kin.

"Shhh, ok lang yan Jes andito ako babantayan kita" inaantok na sinabi sakin ni Liam.

Nagulat ako sa sinabi nya, nabigla ako napatango na lamang ako. Pero sa sobrang ginaw ko ay napaharap ako sakaniya at napayakap nadin.

"Wag mo'ko iwan Liam please" giniginaw kong sagot sakaniya.

Kinaumagahan

Goodmorning Liam!!, Uhm tungkol kagabi.. sorry kasi nayakap kita, sobrang lamig ka-

"It's fine Jes, no need to worry. Let's go pack your things na and let's leave" naka ngiti nyang sinabi.

Here's the chapter 2 guys, sorry medyo natagalan ako mag update kasi nag ka sakit ako. But hope you enjoy this chapter naman. Chapter 3 soon<33

ClassmatesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon