NRS-8

1K 72 32
                                    

Kısaydı lakin, bir günde iki bölüm! Beni de heyecanlandırdınız yorumlarınızla kejgjksgsj 

''Çocuklar, iyiyim. Ve sizi kovmuyorum. Söz veriyorum aramızda kalacak. Lütfen bu konuyu kapatalım.''

''İlk günden seni koruyamadık. Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki, sanırım istifa edeceğim.''

''Hayır Kerem! Lütfen dedim..'' Kedi bakışlarımdan attığımda ikiside yumuşamışa benziyordu.

''Bizi çok korkuttun İlya.'' dedi Derin. Bir şey söylemedim. Herkes, şu küçük hastane odasında başımda bekliyordu. Ekin Bey de zahmet edip gelmişti. Ahsen'i bar da bırakmışlardı.

''Ya şu serumu çıkarsınlar, acıtıyor.'' Ekin'den bir 'Hah' sesi geldi, ardından: 

''Oldu, serumu da bardağa koyup içersin.'' dedi. Bunu yapması beni afallatmıştı. Dejavu yaşıyorduk. O, sanki aramızda hiç bir şey olmamış gibi o gıcık, havalı Ekin haline geri dönmüştü. Herkes susup benim ne diyeceğimi beklerken, ben dik dik Ekin'e bakıyordum. O da bana meydan okurcasına bakıyordu.

''Zahmet edip gelmişsin, eksik olma. Şimdi gidebilirsin.'' dedim, sesimin duygusuz çıkmasını umarak.

''Valla iyi olur, eve gidip PES atmak varken burada sürünmeye bende bayılmıyordum.'' diyip odadan çıktı. Buse elimi sıktığında gözlerimi kapattım.

''Bu aranızdaki şey ne?'' diye sordu Barış.

''Arkadaşlık desen değil, eski sevgili dönemi desek hiç değil.'' dedi Burcu.

''İlk evre; birbirine laf sokma, umursamamazlık evresi.'' dedi Buse.

''İkinci evre neymiş peki Buse hanım?'' die sordu Egemen.

''İkinci evre; anıları özleme evresi. Üçüncü evre bayram mesajları ayağına 'bizi özledim' temalı mesajlar. Üçüncü evre; pişmanlık evresi. Dördüncü evre; İçki, 'O adam-kadın buraya gelecek!' evresi, ve kapanış.'' dedi Buse.

''Bu konuyu kapatalım mı? Olan oldu.'' dedim. Herkes onaylarken devam ettim. ''Geç oldu, siz gidin.'' dedim. Hepsi onaylayıp öpüp giderlerken Derin:

''Refakatçı kim kalacak?'' diye sordu.

''Biz kalacağız.'' dedi Koray. Hala dikkatsizliği yüzünden pişmanlık duyuyor olmalıydı. Derin bana baktığında gözlerimle onaylayıp gülümsedim. Onlar da çıktıktan sonra Koray konuştu:

''O kadar pişmanım ki...''

''Koray, lütfen. Sorun yok. Sadece ben fazla korktum o kadar.''

''Özür dileriz İlya. Bir daha olmayacak.''

''Babam biliyor mu?''

''Derin denen arkadaşın babana içkinin dokunduğunu söyledi. İkna etti yani. Sorun yok.'' dedi Kerem. 

''Tamam o zaman.'' dedim. Ardından gözlerimi kapadım. 

---

''Diğer arkadaşları da alacağız zaten. Zorluk çıkarmayın.'' Gözlerimi yavaşça araladım. Karşımda 2 polis memurunu gördüğümde kaşlarımı çattım. 

''Neler oluyor?''

''Geçmiş olsun. İlya Aygen?'' 

''Evet benim.''

''Dün sizi taciz eden beyefendi şu an yoğun bakımda. Ayrıca bir kolu kırık, diğeri çatlak. Bu bakımdan dün ona dokunan bütün beyleri merkezimizde misafir edeceğiz. Hasta uyanana kadar.''

RENK Serisi 2-Nefretin Rengi SiyahHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin