Yorumlarınız harika gerçekten. Okudukça dabıl dabıl mutlu oluyorum :D . İlk kitabım olduğu için 3-5 kişi okur geçer diyordum, 3000 kişi oldu çok şaşırdım ve mutlu oldum açıkçası. İlginiz için teşekkürler. Seviliyorsunuz böcüklerim.
Kendimi odama kilitledim ve yaklaşık 8 saattir buradayım. Açlıktan ölmem yada idrar kesemin patlaması kaçınılmaz bir son olacakmış gibi görünüyor.
O kadar iğrenç düşüncelerim var ki şuan erkek olup, su şişemin içine işeme hayalleri bile kuruyorum. Milyonlarca yürek, tek bir soru; "Evrim'in kafatasının içinde ne var?"
Yatmaktan, odamdan o kadar sıkılmıştım ki okulu bile özlediğimi farkettim.
Evet iyiyim. Hayır çarpılmadım.
Yürümeyi unutup unutmadığımı merak ederek yavaşca yatağımdan çıktım. Boy aynamın karşısında durdum ve kendimi inceledim. Kış mevsimindeyiz fakat evimizin içi o kadar sıcak ki yazlık giysiler giymezseniz fenalık geçirmeniz kaçınılmaz. Üzerimdeki inek desenli şortum, inek resimli askılı tişörtüm, özensiz fakat güzel dağınık topuzum ve inekli ve yürürken kulakları oynayan peluş ayakkabılarımla gerçekten sevimli duruyordum. Dışardan sevimli ama içerden çirkef... Ne ironi ama.
Bileğim eskisi kadar acımadığı için yürümekte pek bir zorluk çekmiyordum. Çalışma masamın üzerindeki telefonu alıp, yatağımın yanındaki koltuğa geçip, bağdaş kurdum. Bir yığın geçmiş olsun mesajına tepkim sadece burun kırıştırmak oldu. Hadi ama, beni sevmediklerini biliyorum. İşleri düştüğünde ters tepki vermemem için yalakalık yaptıkları bariz ortada. Beni düşünüyormuş gibi yapmaları çok itici.
Twitter timeline'ımda göndermeli, aşk acılı, yalnızlı, sıkıntılı, emmeli gömelli tivitler havada uçuşuyor. Bir değişiklik yok her şey aynı. Whatsapp desen o da aynı keza. Fırtına öncesi sessizlik gibi. Derken mesaj geldi. Mesajı açmamla yatakta taklalar açıp sevinç dansları yaparken kafamı yatak başlığına vurmam bir oldu. Bu cidden acıttı be!
Sarp: Naber güzellik, nasıl oldun ?
Kendimi toparlayıp ne yazmam gerektiğini dakikalarca düşünüp ne yaptığımın farkına varınca kendime sövdüm. Sadece nasıl olduğumu soruyor evlenme teklifi yada çıkma teklifi etmiyor ki. Östrojenlerime sahip çıksam iyi olacak.
Evrim: İyiyim sarp. O kadar iyiyim ki okulu özledim. Sen nasılsın?
Sarp: Kusura bakma ama okulu özleyen biri ile arkadaşlık edemem. Üzgünüm. Seni tanımak güzeldi.
Canım ya nasıl da şakacı. Komik şempanzem benim. O kadar komikti ki gülmeyi unuttum şuan.
Evrim: Hangi tuşla gülüyorduk?
Sarp: Sinirliyken daha güzelsin.
YEMEZLER.
Evrim: Benden dayak yerken de bu kadar arsız olabilecek misin?
Sarp: hahaha sakin ol şampiyon. Baksana dışarı çıkalım mı biraz?
En son rezilliğim aklıma gelince tereddüt ettim fakat evde sıkıntıdan çürümek yerine Sarp'ın beni utandırmasına razıydım.
Evrim: Beni gelip alırsan neden olmasın ?
Sarp: Yarım saate ordayım :)
Yatağın üzerine telefonu atıp tepindim ve 'koca istiyom gel beni al' remix'ini bağırarak söylerken annem içeri girdi.
"Nereye Evrim ?" Bu tondan hiç hoşlanmadım.
