Yâr mı ? Yara mı ?

[ 24 ]

Herkese merhaba
Uzun bir süre sonra tekrar buradayım
Bu hikayenin başlangıcından bir yıl geçiyor!
Şaka gibi ..
_______________________________

Bir hafta önce
Telefonun sesiyle gözlerini açtı Ender .. elini telefona götürürken arayan kışının ismini düşünmek bile vücudunu germeye yetti ..
Telefonun içindeki farklı dünyaya girip onu arayanın kim olduğuna baktı .. yanılmıştı .. arayan kişi Zehra'ydı ..
Ender panikle yatağında öyle bir doğruldu .. önüne düşen saçlarını topladı ve telefonu açtı
Ender : abla ? İyi misin ? Bir şey mi oldu ?

Zehra : canım benim uyandırdım seni galiba , merak etme iyiyim ben

Ender rahat bir nefes aldı : korkutun beni sabah sabah , ne oldu !

Zehra : şey diyecektim.. kahvaltı için bana gel hı ? Ne dersin ?

Ender elini alnına koydu : kahvaltı mı ? Kaya'yı görmek istemediğimi biliyorsun değil mi ?

Zehra : Kaya'dan bahsetmedim ki ben , merak etme benden başka kimse evde yok

Ender : nasıl yok ? Sevda nerede ? yeni bana haber vermeden gönderdin mi onu ?

Zehra : çocuğu hastaydı gönderdim ne var , geliyor musun gelmiyor musun sen onu söyle?

Ender öflayarak yataktan kalktı : tamam tamam geliyorum

o olaydan sonra hep Kaya'yı düşünüyordu ..
ne olursa olsun pes etmeyecekti ..
ona yapılan haksızlığın karşısında susmayacaktı ..
yol boyunca düşünmeye devam etti Ender..
her şey en detaylı hali ile aklına geliyordu ..
" ben nasıl anlamadım " deyip duruyordu ..
detaylar içinde boğacak gibiydi .. nefes almak için arabanın camını açtı ..
soğuk hava yüzüne vurdukça daha iyi hissetti kendini ..
İlk defa hayatında birinden bu kadar intikam almak istiyordu..
ama bir yandan intikam için planlar yapıyor,bir yandan Kaya'nın onu bu intikamdan vazgeçmek için bir şeyler yapıp onu ikna edebilmesini umuyordu..
Bunca şeye rağmen özür dilerse belki affedebilirdi de..
" Ama büyük bir özür mesela " dedi Ender
kendi kendine acı bir şekilde gülümsemeye başladı..
" olmaz ki böyle .. "
Zehra'nın evi varmıştı artık , Zehra kapıyı açı anda gözleri ister istemez evin içinde adamı aradı

Zehra alay geçer gibi güldü : bakıyorum da birini arıyorsun

Ender içeriye girdi masaya işaret etti : her şeyi hazırlamışsın doktorun fazla kendini yorma demedi mi sana ?

Zehra : fazla üzülmek, fazla düşünmek ve stresi de yasaklamış , hatırlatayım

Ender başına gelenleri bilerek gelmişti zaten : sen geç otur ben çayları getiriyorum

Zehra : ee ne yapacaksın şimdi ?

Ender mutfaktan cevapladı : iş arıyorum , kovuldum

Zehra şaşkınlıkla sormaya devam etti : sen ne diyorsun, şirketine ne oldu !

Ender mutfaktan çıkıp elindeki bardağı kadına verdi : sen boş ver bunları zaten bugün bir iş görüşmem var her şeyi hallederim ben

Zehra konuşmayı nasıl istediği konulara yönlendireceğini düşünürken Ender o sessizliği bozdu ..
Ender ayağa kalkıp masayı toplamaya başladı : bu gece bize gel olur mu? yalnız kalmanı istemiyorum

Zehra : Kaya'ya gidecektim ben , diyorum ki acaba siz Kaya ile—

Ender olduğu yerde durdu : deme Zehra ablacım bir şey deme çünkü seni üzmek istemiyorum

Zehra : bu kadar kolay mı vazgeçmek ?

Ender elindekileri masaya bıraktı , sakin kalmak içindekileri saklamak için zorluk çektiğini belli etmemek için salonda yürümeye başladı : onun kavuşmamanın verdi acıyla yaşamak kolay mı sanıyorsun ?
ben bir kere her şeye rağmen onu affettim ..
ama noldu ! geldi senelerce onun için çabaladım düzenimi bozdu bir de yetmiyormuş gibi bana kazık attı !
şimdi ben ne yapacağımı bilmiyorum..
beni en güvendiğim insan vurdu ..
ne affedebilirim ne vazgeçebilirim ..