nolite dare fatis

98 11 9
                                    

Güneş neredeyse batmak üzereyken San ve yarışmayı kazanan diğer insanlar, eğitim yapılacak kampa varmıştı. Burası köyden de kaleden de oldukça uzaktaydı. Çalışmaktan başka yapacak bir şeyleri yoktu.

Herkes eşyalarını yerleştirmiş, ortalıkta dolanıyordu. Bazıları yavaş yavaş kaynaşmaya başlamıştı bile. Etraftan kahkaha sesleri duyuluyordu.
San pek arkadaş canlısı biri değildi. Aslında insanlarla nasıl iletişim kuracağını bilemiyordu. Bu yaşına kadar onun tek arkadaşı kardeşi olmuştu.

İnsanların arasına karışma fikrini pas geçerek biraz çevreyi keşfetmeye karar verdi. Bir süre denizi izledi. Yeşil sahiller her zaman ilgisini çekmişti. Sahilde bir süre yürüdü. Aklında kardeşi ve babası vardı. Düşünmeden edemiyordu. Acaba onları geride bırakarak bir hataya mı düşmüştü?
San'ı düşüncelerinden koparan şey, ormanın içinden yükselen ses olmuştu. Sanki biri onu çağırıyor gibiydi.
Sesi duyduğu tarafa birkaç adım attı. Hava iyice kararmıştı. Ormanın derinlikleri ise çoktan zifiri karanlığa gömülmüştü. Yapraklar o kadar sıktı ki ay ışığının birazı bile giremiyordu içeri. Yalnızca bir çift kırmızı göz parıldıyordu karanlığın içinde. Bakışlarını ondan alamıyordu.

"Seni bekliyoruz."

Duyduğu ses karşısında buz kesilmişti fakat tüm bedeni bu sesin itaatine girmişti sanki, karşı koyamıyordu.

Birkaç adım daha attı.

Karanlık onu içine çekiyordu.

Bir adım daha atacağı sırada omzuna konan el onu durdurmayı başarmıştı.
İrkilerek arkasını döndüğünde Seonghwa'yla karşılaştı.

"İlk günden başını derde sokmak istiyorsun anlaşılan."

"Orada biri var."

Seonghwa, San'ın gösterdiği tarafa baktı.

"Kimse yok, hayal görüyorsun."

Şaşkınlıkla arkasını dönerek kontrol etti. Kırmızı gözler gitmişti.

Seonghwa sesli bir nefes vererek San'ı geri çekti.

"Diğerlerinin yanına dön."

"Ama-"

"Bu bir emirdir." diyerek San'ın sözünü yarıda kesti.
Gerçekten hayal mi görmüştü? Belki de fazla yorgundu.
Kafasını hafifçe salladıktan sonra Seonghwa'nın peşinden ilerlemeye başlamıştı ki aynı ses kulaklarında tekrar yankılandı.

"Kaderin ağları örülmeye başlandı. Sakın ona güvenme."

-


Merhabalar! Uzun bir aranın ardından yeni bölümle karşınızdayım. Açıkçası gidişat konusunda biraz endişelerim vardı. Yazmaya başlayamadım. Daha doğrusu cesaret edemedim. Fakat en nihayetinde bunu başarabildim! Bundan sonra da bu şekilde devam edebilmesini umut ediyorum. Lütfen yorumlarınızı ve yıldızcıklarınızı esirgemeyin. Şimdiden hepinize teşekkür ederim~ 💖

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 06, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

princeps militi ✠ woosanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin