Rafał Brzozowski X Damiano David "Wymarzona Miłość"

Uczucia

POV Damiano

Byłem bardzo zadowolony z tego, że udało nam się wygrać Eurowizję. Los w końcu się do nas uśmiechnął. Teraz mamy już bardzo wielu fanów na całym świecie. Lecz jednak coś mi nie pasowało. Szkoda mi było, że taki jeden hot facet nie wygrał i odpadł tak szybko. Przecież był niesamowity. Jego piosenka była cudowna i był po prostu bardzo przystojny. Sam nawet nie wiem czemu myślę o takich rzeczach. Powinienem świętować wygraną razem z zespołem, nie użalać się nad jakimś pacanem. Ale gdy go ujżałem poczułem coś czego nigdy dotąd nie czułem. Widząc jego twarz czułem się jakiś lepszy, szczęśliwszy. Był inny niż wszyscy. Był idealny. Facet z którym mógłbym spędzić resztę życia.

Ale jest jeszcze ta cholerna Giorgia, moja narzeczona. Nigdy tak na prawdę nie chciałem z nią być, jest po prostu przykrywką tego kim jestem. A jestem gejem. Przekonałem się o tym gdy miałem 10 lat i oglądałem Marvela. Tak, Loki Laufeyson jest mega przystojny. Ale wracając do Giorgii, wcale nie chcę z nią być, mój menadżer mnie z nią zesfatał tylko dla dobra zespołu. Nikt nie wie o tym, że tak na prawdę marzę by związać się z mężczyzną, kimś takim jak ten facet z Eurowizji. Najgorsze jest to, że nie pamiętam jego imienia.

"Damiano!" ktoś krzyknął " Chodź idziemy na pizzę" 

"Już idę" odezwałem się, wyszedłem z pokoju by ubrać buty. Oh, to będzie trudny wieczór. Nie mogę przestać myśleć o tamtym kolesiu.