FL B2: Taming My Darling || REVISING

TMD-44: About him when i left

Taming my Darling CAPITULO CUARENTA Y CUATRO

J E N N I E

"We really miss you so much, nini!." Bungad saakin ng mga kaibigan ko.

Edi sino pa nga ba?, walang iba kundi sila Jisoo unni.

"I miss you all too!." We hugged each other.

"Kailan ka pa umuwi babe?." Lisa asked.

"Kahapon lang, kayo?. Bakit ngayon lang kayong mga luka kayo?."

"Ay naku, i have my own reason and besides, Jimin doesn't want me to go home yesterday. Ginawa ba naman akong tagaluto sa condo niya." We laughed at what Chaeyoung said.

"Me too, sa condo narin ni Jin ako natulog. Alam ko na uuwi ka yesterday but you know, masyadong clingy yung kuya niyo." Jisoo unni said.

Napatawa naman kami, napaka clingy nga naman talaga ng isang yun.

And boom!, i remembered someone. Crap, no way!.

"Hay naku, ang mabuti pa ay kain nalang tayo lahat sa isang restaurant. Invite natin sila Jackson and Jinyoung, wala naman daw silang ginagawa 'e, kakamustahin ka rin daw nila Jennie." Lisa said and cling to my right arm.

"Ganun ba?. Sige, mukhang pabor saakin yan. Shall we go?." I said.

"Lez go guys!." Masayang sigaw ni Chaeyoung sabay hatak saaming lahat.

Napailing nalang ako, nothing has really changed since i left, they are still the same of my old friends, makukulit at di nakakasawang kasama.

Nakarating kami sa restaurant na palagi naming pinupuntahan dati nung mga estudyante palang kami. This is our favorite restaurant ever.

Ang sasarap kasi ng mga sangkap nila, their recipes and cooks, halos lahat yun ay naging paborito ko na.

Pero isa lang ang kahit kailan ay hindi ko pingsawaan at yun ay ang Greek yogurt. Yes, i really like yogurt, yun palagi ang binibili saakin ni Taehyung tuwing mag re-recess kami.

I remembered those days, walang araw na hindi niya pinapalagpas yung magtitinda ng yogurt sa labas ng school namin, as in hahabulin niya pa yun para lang mabilhan ako at kulang nalang ay maglihi talaga ako sa palagi kong pinapabili sakaniyang yogurt.

But still, i can't turn back those days and event. Kung pwede nga lang sana pero bakit pa nga ba kung hindi niya na naman kaya pang gawan ako ng ganung bagay?. Maghahabol na naman ako sa wala.

"Wait lang guys, there's someone's calling at me." Saad ni Lisa sabay pumunta sa ibang direksyon.

Nakita ko naman si Jisoo unni sa peripheral vision ko na lumapit ito sa tabi ko.

"Jennie, sorry kung matatanong ko 'to sayo. Concern lang naman ako sa status mo, ofcourse you're my bestfriend." She said.

I smiled at her. "It's okay unni, ano ba yun?."

"Uhm...about sa inyo ni Taehyung?, kamusta kayo?." Medyo nagulat pa ako sa tinanong niya pero hindi ko nalang pinahalata.

"A-Ah, okay naman kami. Ganun parin, walang nagbago."

"Since the day you flew on the France, hinahanap hanap ka na niya nini. Kahit ako hindi ako makapaniwala sa nangyari nun pero sa maniwala ka man o hindi, sumunod siya ng balisang balisa sa airport nung araw ng flight mo." She said.

I'm speechless, i don't know.

"Niluhudan niya pa si tito Seo won nun at humingi sakaniya ng tawad, and even your kuya. Nag away rin sila, kita ko kung gaano kapursigido si Taehyung makita ka lang niya. At sa mga nagdaang araw, ikaw at ikaw lang ang palagi niyang hinahanap."

"Walang araw na hindi siya nag iinom, walang araw na hindi siya tumitigil sa bisyo niya. And that time, we're really pity him because of his situation, mga kaibigan lang rin natin at pamilya niya ang sumusuyo sakaniya sa tuwing magkukulong siya sa sarili niyang kwarto." She explained while me, i'm still speechless and not in a trance.

"Your name, pangalan mo lang ang palagi niyang binabanggit at iniisip sa mga nagdaraang araw, hindi sa pinupursige kitang bumalik sa piling niya, alam naman natin si Taehyung. Hindi siya yung tipo ng tao na basta makakagawa ng bagay na wala namang rason, nasaktan ka niya, nasabihan ng masasakit na salita at yun ay dahil sa galit at poot na bumabalot sakaniya."

Talaga nga ba?, pero kung talagang mahal niya ko at may tiwala siya saakin, ba't niya ko nagawang saktan ng ganun nalang?.

I still don't understand him, he's so hard to understand.

"Kaya ngayon palang Jennie, hangad ko na ang magandang kahahantungan niyo sa isa't isa. I'm not threatening you, i'm just giving you an advice, i love you nini and we always love you. And i'm sure, Taehyung loves you too more than what you think. Sana magkaayos na kayo, para sa naramdaman niyo at higit sa lahat, para sa mga anak niyo." After she said that, she kissed my cheek and entered inside the restaurant.

Nabalik nalang ako sa ulirat ng muling sumigaw si Lisa at bumalik sa puwesto namin, kahit kailan talaga napaka palengkera parin ng isang 'to.

"Wait, where's Jisoo unni?." Lisa asked.

"Nauna na siya, hintayin nalang muna natin yung iba para sabay sabay tayong papasok." Exited na saad ni Chaeyoung.

"How 'bout you babe?, maghihintay ka parin ba?."

Hay naku Lisa, matagal nakong naghintay at halos hustler nako sa gawing yan. Sabi ko sa isip ko.

"Ah yeah, i'll wait here. Si unni, siya na daw muna bahala sa order natin." I said and smiled.

"Ay nini talaga, sige. Over there, upo muna tayo dun oh."

I nodded. "Sige, susunod nalang ako." I said.

Napaisip ako, pahihirapan ko pa ba siya tulad nung mga pagpapahirap na ginawa niya saakin na halos ikamatay ko na at ng puso ko?.

Bakit ba kasi ganito ako?, bakit ganun?. Matapos lahat ng lahat ng kasalanan mo saakin ay sa kabila nun ay nagagawa parin kitang patawarin ng ganun ganun nalang?.

Oo marupok ako, sobra. At halos sa sobrang rupok ko ay pati sarili ko ay nailagay ko sa masakit na kalagayan kasama ka. After all this time, bakit ikaw parin yung nagagawa kong hanap hanapin.

Tanga na kung tanga, martyr na kung sobrang martyr pero ganun naman talaga diba?.

Kapag nagmamahal ka, isasakripisyo mo pati sarili mong kapakanan para lang maiparamdam sakaniya kung gaano mo siya kamahal at kahalaga para sayo.

Pero bakit ang unfair niya?, hindi niya yun nagawang iparanas saakin. He always chose someone else than me, ng dahil lang ba kay tita kaya niya nagawa yun saakin?.

But that's not a reason for that!.

Kung talagang minahal niya ko, if he really have a care for me and especially, kung may tiwala siya saakin ay hindi niya magagawa ang lahat ng yun.

Sa mga nagdaang taon, aaminin ko, hindi parin ako nakaka move on sa lahat ng nangyari. He gave me a curse that already engraved on my heart, hindi ganun kadaling kadali na kalimutan at alisin yun.

Sobra akong nasaktan, sobra niya kong nasaktan at nawalan ng tiwala sakaniya. And i'm not sure if i can get back that trust to him.

But even if i deny it or not, i'm still inlove with him. And that love, ang pagmamahal na yun ay hindi pa tuluyang naglalaho.

I'm crazy inlove with him until now. And that love is deeper than the ocean.

__

AUT: Sorry po if slow updater si author, busy ako sa mga nagdadaang araw and i'm not sure if mawawala ba yun. Tinatapos ko lang kasi ngayon ang gawain ko sa school and i promise, if the time has come na maaga kong matapos ang mga schooling works ko, mas lalo ko pang dadalasan ang aking pag a-updates. Patience is the key babes!, don't worry babawi ako<3.

P/S: Unedited, wrong grammatical and typographical words. That's a warning, and lovd lots *tsup*<3.

--🍓--
xoxo

07/10/21