FL B2: Taming My Darling || REVISING

TMD-42: Meet him, again

Taming my Darling CAPÍTULO CUARENTA Y DOS

Chapter 42: Meet him, again.

J E N N I E

"Mga anak, gising na po. We are already here." I woke up my children when we arrived at the philippine airport.

Nagkusot muna sila ng kanilang mga mata at medyo inaantok pang mga nagsi ayos ng upo.

"Hay naku, antok pa ata ang mga baby ko."

"No momma. We're no longer sleepy, right kuya?." Caliah asked her older brother who was obviously look drowsy because his face was still frowning.

Tumango nalang ito at inayos ang mga gamit na dala niya. Napaka seryoso talaga ng batang ito.

"Okay, okay. Fix your things before we get home." I said before i rearrange our belongings.

Nakababa kami ng airplane ng ligtas at nagdiretso muna sa isang waiting area.

"Cayden, watch your sister first and i'll just call your grandma and grandpa to pick us up here." I said to Cayden while he's fixing his clothes. I stared at him and just laughed.

"Gwapo parin naman ang panganay ko kahit hindi na mag-ayos." Panloloko ko sakanya pero sinamaan niya lang ako ng tingin.

"Okay, sabi ko nga." I chuckled.

Tinawagan ko sila mom para sabihin na nakarating na kami dito sa pilipinas, sunduin nalang nila kami dito.

[ "Oh anak, napatawag ka?." ]

"Mom, obvious ba?. Ofcourse nakauwi na kami ng pilipinas ng mga bata and sunduin niyo na kami dito dahil baka mainip pa lalo ang mga apo niyo." I said.

[ "Oh siya sige. Basta ingat kayo muna diyan at hintayin nalang kaming makarating kung nasaan kayo." ] Sabi niya sa kabilang linya.

Tumango nalang ako at pinatay na ang tawag bago bumalik kung saan nakaupo ang aking mga anak.

Huminga muna ako ng malalim. Nandito na ulit ako, kami sa lugar kung saan saksi ang bansang ito sa mga nangyari saakin ng nakaraan ko. Ayaw ko mang balikan pero pilit itong ipinapaalala saakin ng aking puso't utak. Ang lahat lahat ng sakanya ay pilit ipinapahiwatig saakin kahit ayoko na. Siguro, hindi pa nga ako nakaka move on pero pipilitin ko para sa kapakanan ng mga anak ko.

___

T A E H Y U N G

I was just sitting in my black swivel chair while busy organizing files on my laptop when there was sudden knock on the front door of my office.

"Come in."

Nagbukas ang pinto ng office ko at iniluwa nito ang sekretarya kong si Areum.

"Do you need something?." I asked her.

"Sir, naayos na po kasi namin ang pinapaayos niyo earlier and i would just like to ask if we will remove the piled boxes in the storage room?." She said.

"If there are too many piled boxes there, do you think, aalisin niyo ba yun o hindi?." Sarcastic kong tanong sakanya.

Napayuko naman siya sa sinabi ko. Kung sa palagay ba nilang masyado ng maraming nakatambak na mga kahon at kung ano ano pa sa storage room, tatanggalin ba nila yun o hindi?. Malamang oo, ang tagal na nilang ginagawa yun pero hanggang ngayon ay nakakalimutan at itinatanong parin nila saakin yun?. Oh! such a disturbing.

"But sir--" I cut her off immediately before she could speak.

"Use your brain. Ofcourse that's your job Ms. Yang, so if you know that there are things can't be use anymore, you should just get rid of them." I said irritably.