Genç yazar Park Chaeyoung; kütüphanedeyken tesadüfen bulduğu ve fazlasıyla dikkatini çeken bir kitabın konusundan ilham alarak bir macera romanı yazmaya başlar. Ancak yazarımızın bilmediği şey: bulduğu bu gizemli kitabın, ardında hiç ummadığı kadar...
‼️Yeni bölüm için gelen herkesten içtenlikle özür diliyorum lakin size güzel bir haberim var.
‼️Bundan sonra bütün kitaplarımda uygulayacağım bir sisteme başlıyorum: kitabın sonunda size gelecek bölüm olacak olanlara dair gif'ler ve konuşmalar bırakarak bir nevi fragmanlar yayınlamaya karar verdim. Bunu şu an benden başka yapan biri var mı bilmiyorum ama kendimce faydalı olduğunu düşünüyorum.^^
Siz de bu konudaki fikirlerinizi benimle paylaşın lütfen.
‼️Ayrıca hemen bölüm sonuna giderek yaklaşık bir hafta içinde gelecek olan yeni bölümün tanıtımından spoilerlara göz atabilirsiniz!
Bir de son kısımda sorduğum soru için fikirlerinizi belirtirseniz eğer çok memnun olurum.. Hepinizi seviyorum.🤍
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Son çareniz olan bir insanın yüzünü kolay unutmazsınız." .
♪ Coldplay - Atlas
24 Mayıs, Perşembe 18.43 / Seul, Güney Kore
"Ah! Tanrım..."
İşaret parmağımdan tüm vücuduma saniyeler içinde yayılan şiddetli acıyla yüzümü buruşturdum. Eve geldiğimden bu yana bitmek bilmeyen sakarlıklarım yüzünden her an ağlayabilirdim.
Çok heyecanlıydım ve bu heyecanım günün sonunda beni hastanelik edecekmişçesine yaptığım dikkatsizliklere maruz kalmama neden oluyordu.
"Chaeyoung, her şey yolunda mı tatlım?" Annemin endişeden uzak sesi de benim bu hararetli hallerime alıştığının en büyük göstergesiydi. "Evet, evet. Yalnızca parmağımı çekmeceye sıkıştırdım. Sorun yok!"
"Nerede bu defter?.." Parmağımın acısını umursamadan saatlerdir arayışında olduğum defteri bulmaya geri döndüğümde annem de odamın kapısının önüne çoktan gelmişti. "Ne kadar heyecanlı olduğunu anlayabiliyorum. Ama biraz sakinleşmelisin bebeğim."
Onun yatıştırıcı sesiyle gözlerimi kapattım. Haklıydı, ancak bu benim elimde olan bir şey değildi. "Kendimi durduramıyorum. Bir an önce her şeyi yazıp bitirmek ve herkesin onu görmesini sağlamak istiyorum." Annem yaslandığı kapı pervazından ayrılarak yanıma doğru geldi ve merhamet dolu bakışlarını gözlerime sabitledi.
"Dinle Chaeyoung, inan bana seni çok iyi anlıyorum. Ancak yazarlık da her iş gibi sabır gerektirir güzel kızım. Her bir cümleni özenle seçmelisin; bütün kurgunu sabırla, ilmek ilmek işlemelisin. Tek bir noktayı kaçırırsan veya ufacık bir pürüz bırakırsan ileride toparlayamayacağın hatalar yapman kaçınılmaz bir hal alır. Sen çok yetenekli bir yazarsın. Ve eline geçen bu fırsatı en iyi şekilde değerlendireceğinden hiç şüphem yok. Sakin ol ve kendini işine ver."
