"ရိေပၚနဲ႕မေပါင္းခ်င္ဘူး ရိေပၚကအနိုင္က်င့္တယ္ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုလည္းခဏခဏေမႊးေမႊးေပးတယ္ မာမားတို႔ေတာင္အဲ့ေလာက္မေပးဘူး"
" ဘာျဖစ္လဲ ေပးေတာ့
ေပးခ်င္လို႔ေပးတာ မႀကိဳက္ဘူးလား
လက္ကို ကိုက္ဆြဲလိုက္ရမလား "
"ရိေပၚက အနိုင္က်င့္တယ္ ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို"
"က်င့္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ"
"ရိေပၚက လီယိုလို မလိမၼာဘူး
လီယိုဆို.... အား..........."
"မာမားေရ...... ရိေပၚ က်န့္က်န့္လက္ကို ကိုက္ေျပးသြားတယ္"
————————
" က်န့္က်န့္ ေဘာင္းဘီအနားေတြေရစိုေနျပန္ၿပီလား သြား လဲထား "
ရိေပၚ အိပ္ရာနိုးလို႔ ကုတင္ေပၚကေတာင္ မဆင္းရေသး ၊ ေဘးအိမ္က အသံကိုအရင္ၾကားရသည္။
ေရွာင္းက်န့္ဆိုတာေလ ဘာလို႔မ်ား ေဘာင္းဘီေျခဖ်ားေတြ အၿမဲေရစိုေနလဲမသိဘူး ။ ပန္းကန္ေလးေဆးရတာပဲကို ၊
ကေလးလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႕ ။
ရိေပၚ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ မားက လမ္းထိပ္က mini marketမွာေစ်းသြားဝယ္ခိုင္းသည္။
ပိုက္ဆံယူၿပီး အိမ္အျပင္ကိုထြက္ထြက္ခ်င္းပဲ
အမွိုက္ႏွစ္ထုပ္ဆြဲၿပီးထြက္လာတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ နဲ႕ေတြ႕သည္။
သူ႕ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း ေရွာင္းက်န့္က ဟြန့္ခနဲ
ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံ႕ၿပီး မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္သြားသည္။
"ေရွာင္းက်န့္"
"ေရွာင္းက်န့္"
"ေရွာင္းက်န့္ ျပန္မထူးရင္ ေရွာင္မာမားကို မင္း ေက်ာင္းမွာ ေရခဲမုန့္ေတြေန႕တိုင္းဝယ္စားတဲ့အေၾကာင္းသြားတိုင္မွာေနာ္"
ေရွာင္းက်န့္ေျခလွမ္းေတြရပ္သြားေတာ့ ရိေပၚ
ၿပဳံးလိုက္သည္။
"ဘာလဲ"
"မင္း လမ္းထိပ္ကိုအမွိုက္သြားပစ္မွာမလား
အေတာ္ပဲ အျပန္က် tissue အထုပ္ႀကီးနဲ႕ င႐ုတ္အႏွစ္တစ္ဘူးေလာက္ ဝယ္ခဲ့ေပး
ေရာ့ ပိုက္ဆံ "
"မင္းဘာသာ သြားေလ
ဝမ္မားက မင္းကိုခိုင္းတာပဲ"
"ပ်င္းတယ္ ဝယ္ဆို ဝယ္ခဲ့ကြာ
စကားမ်ားတယ္"
"မင္း...... ဝမ္ရိေပၚ
ငါမင္းထက္ ႏွစ္ႏွစ္ႀကီးတာေနာ္
စကားကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာလို႔မရဘူးလား "
ရိေပၚ က ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ေရွာင္းက်န့္အိတ္ကပ္ထဲကို ပိုက္ဆံထည့္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲ
ျပန္ဝင္သြားသည္။
ေရွာင္းက်န့္ ဟင္းခနဲ သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္ ။ ရိေပၚက ဆိုးလြန္းသည္။
ေရွာင္းက်န့္ အေပၚဆို အနိုင္ယူလြန္းသည္။
အမွိုက္ပစ္ၿပီး ရိေပၚမွာတာကို ဝင္ဝယ္ကာ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕မွာ စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႕ရပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုေတြ႕သည္။
"ေကာ"
"လီယို"
"ေကာ ဝင္သြားတာေတြ႕လို႔ လိုက္လာတာ
လာ ေကာကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"အယ္ လီယိုကအားလို႔လား"
"အားပါတယ္ ေကာရဲ႕
ဒီနားနဲ႕ဒီနားပဲဟာကို "
"အြန္း အာ့ဆို ပင္ပန္းလိုက္ပါဦးေနာ္"
ေရွာင္းက်န့္က ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕ေျပာရင္း စက္ဘီးေပၚ ခုန္တက္လိုက္သည္။
ေရွာင္းက်န့္တို႔အိမ္နဲ႕လီယိုတို႔အိမ္က တစ္လမ္းထဲျဖစ္သည္။
လီယိုတို႔အိမ္က လမ္းထိပ္နားမွာျဖစ္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္တို႔က အတြင္းဘက္မွာျဖစ္သည္။
ရိေပၚတို႔အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆင္းလိုက္ၿပီး
ဝမ္မားကို ဝယ္လာတဲ့ပစၥည္းေတြဝင္ေပးလိုက္သည္။ ဝမ္မားက ေရွာင္းက်န့္ကိုခိုင္းရမလားဆိုၿပီး အိမ္အေပၚထပ္က ရိေပၚကို ပြစိပြစိ
ေျပာေနသည္။
ေရွာင္းက်န့္ ျပန္ထြက္လာေတာ့ လီယိုက ၿခံဝကေစာင့္ေနသည္။
"လီယို မနက္စာ ဘာစားလာၿပီလဲ"
"ဘာမွမစားရေသးဘူး ေကာရဲ႕
ေကာကိုေတြ႕လို႔ အတင္းေျပးလိုက္လာတာ"
"အာ့ဆို အေတာ္ပဲ ဒီေန႕ မားက ေခါက္ဆြဲနဲ႕ဖက္ထုပ္လုပ္ထားတယ္ တစ္ခါတည္း စားသြား"
"စားရမွာေပါ့ ေရွာင္မာမားလက္ရာမစားရတာၾကာၿပီ"
"သြားမယ္ လာ စက္ဘီးတြန္းခဲ့လိုက္"
စကားတေျပာေျပာႏွင့္ အိမ္ထဲဝင္သြားေသာ ႏွစ္ေယာက္ကို ဝရံတာကေန လွမ္းျမင္ေနရသည္။
"ဟြန္း ေတြ႕မယ္"
အိမ္ေပၚကေန ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႕ ဆင္းလာၿပီး ေျပးထြက္သြားေသာ ရိေပၚကို ဝမ္မားက လွမ္းေအာ္သည္။
"ေၾသာ္ ဟဲ့ ခုမွထမင္းစားၿပီးတာကို ေျပးလႊားေနတယ္ ဗိုက္နာေတာ့မွာပဲ ဒီကေလးႏွယ္"
————————
YOU ARE READING
By Fair Means or Foul || Completed ||
Fanfiction[ B J Y X ] The eternal triangle of WangYiBo, Xiao Zhan & Leo This is my very 1st work.I give the full credit to the original owner for the cover photo. I'm just amateur writer.So if there's any mistake, please kindly understand me. Hope you enjoy...
