လီယိုက ေရွာင္းက်န့္ကို အိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးၿပီး ျပန္သြားသည္။ ရိေပၚကေတာ့ မလာေသး။
"ခ်က္ခ်င္းလိုက္ခဲ့ပါဆို...ဒီကေလး"
ေရွာင္းက်န့္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အေတာ္ၾကာသည္အထိ ရိေပၚက စက္ဘီးလာမပို႔ေသးေပ။
တခဏၾကာေတာ့ ဝမ္မားက ေရွာင္းက်န့္တို႔အိမ္ဘက္ကူးလာသည္။
"သား က်န့္က်န့္"
"ဟုတ္... ဝမ္မား"
"ရိေပၚ ဒီမွာမလား""
"ဗ်ာ...သူအခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား
ကြၽန္ေတာ္က လီယိုနဲ႕ ျပန္လာ..."
ေရွာင္းက်န့္ကစကားကိုေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာပဲ ေျပးထြက္သြားသည္။
"က်န့္က်န့္!"
ေရွာင္းက်န့္က ေက်ာင္းသြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္ အသားကုန္ေျပးသည္။ ေဘးဘီဝဲယာကို ၾကည့္ေပမယ့္ ရိေပၚအရိပ္အေယာင္ကိုေတာင္မျမင္ရေပ။
သူ ရင္ေတြပူလာသည္။ဒီကေလး ဘယ္ေတြမ်ား သြားေနတာလဲ။
သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေျပးခဲ့လဲ မသိ။ ေက်ာင္းနားကိုေရာက္လာတာေတာင္ ေမာရေကာင္းမွန္းမသိေပ။
"ရိေပၚ?"
ေက်ာင္းေရွ႕က ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ ေဘးမွာလည္း စက္ဘီးတစ္စီးရပ္ထားသည္။
"ရိေပၚ"
ေရွာင္းက်န့္က ေျပာရင္းဆိုရင္း ထိုေကာင္ေလးဆီေျပးသည္။
"ရိေပၚ"
ငူငူငိုင္ငိုင္ထိုင္ေနေသာ ရိေပၚက သူ႕ကို ရီေဝေဝျဖင့္ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
"ရိေပၚ... မင္းဘာလို႔ ခုခ်ိန္ထိ..."
ရိေပၚက ေရွာင္းက်န့္ကို စကားဆုံးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးပါ။ခ်က္ခ်င္းထရပ္ကာ ေရွာင္းက်န့္ကို ဆြဲဖက္သည္။တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္သည္။
"ရိေပၚ"
"ငါ..."
"..."
"ငါ့ကို...ထားမသြားပါနဲ႕"
"ရိ...ရိေပၚ"
"ငါ့ကို ထားမသြားပါနဲ႕ ေရွာင္းက်န့္"
YOU ARE READING
By Fair Means or Foul || Completed ||
Fanfiction[ B J Y X ] The eternal triangle of WangYiBo, Xiao Zhan & Leo This is my very 1st work.I give the full credit to the original owner for the cover photo. I'm just amateur writer.So if there's any mistake, please kindly understand me. Hope you enjoy...
