SOMEDAY (BL)

SOMEDAY

CHAPTER 13

Kinuha agad ni Winson ang panyo nito at tinali sa kamay ni Amer at Binuhat agad nito si Amer na walang malay..dahil sa nanginnginig si Winson at ng hihina  sa nakita kay Amer at tumutulo narin ang luha nito na paup0 si Winson nahawak parin si Amer.tinulongan na siya ni Friston na umiiyak narin ito.. binuhat nila dalawan pababa hanggang sa kotse na habang nag sisigaw si Winson na ginigising si Amer

D-winson: Amer!! Ame!! Gumising ka!!... Friston bilisan mo magmaneho

Friston: oo binibilisan kuna.. wag mo ako tarantahin baka mabangga tayo

Winson:Amer bakit mo naman ginawa ito
bakit mo ginawa ito sa sarili mo!!....Friston bilisan mo!!!

Wala parin malay si Amer hanggang makarating sa hospital na agad naman ito pinasuk sa ER..nag nagsisigaw parin si Winson

D-winson: Amer!! Gumising ka!! ...doc gawin niyo lahat!!! Wag ninyo siya pababayaan!

Nurse: sige ho sir lumabas na ho kayo kami na bahala bawal ho kayo dito

Wala nagawa si Winson at Friston kundi tingnan si Amer sa labas ng glass wall.. na parihas umiiyak dahil sa nakikita kay Amer na pina pump na ito dahil mahinna na ang pulso nito ng umabot sa hospital..ng makita nila ang isang nurse na nagmamadali lumabas sinalubong agad ni Winson

D-winson:nurse ano nangyayari

Nurse: mahina na ang pulso ng pasyente marami dugo ang nawala sa kanya kailangan siya masalinan ng dugo....iiwan ko muna kayo kailangan kuna magmadali papunta sa blood Bank at sana may natitira pa match ang dugo niya

SabAy takbo ng nurse papalayo sa kanila.. Nagkatinginan na lang si Winson at Friston na patuloy parin ang pagiyak nito na parihas na pahagod ng ulo sa nangyayari kay Amer at bumalik sa glass wall na kikita parin nila pina pump si Amer..umup0 na si Winson dahil hnde niya na kaya tingnan si Amer sa ginagawa sa kanya na ganon narin si Friston na sumunod sa kaya na patuloy parin sila pagiyak

Friston: jusko wag niyo naman hayaan na may mangyari sa pamangkin ko

D-winson mind: Brian wag mo hayaan na mawala sa akin si Amer tinuring anak kuna ang anak mo..hinde ko kaya na pati siya mawawala sa akin..si Amer na lang ang alaala naiwan mo sa akin

After few hours mula ng bumalik ang nurse na may dala dugo..lumabas na ang doctor na nag assist kay Amer...ng makita ni Winson at Friston nilapitan nila agad ito

D-winson: doc kamusta p0 ang anak ko

Friston: doc maayos na p0 ang lagay ng pamangkin ko diba

Doctor: hinde ko ho masasabi sa ngayon..mahina parin ang pulso ng pasyente parang ayaw niya lumaban at marami dugo ang na wala sa kanya..kailangan niya pa masalinan ng dugo dahil hinde pa sapat ang naibigay sa kanya na dugo

D-winson: ako ho pwedi p0 ba ako

Friston: ako din ho doc..kuhaan ninyo ako ng dugo..kahit lahat na ng dugo ko ibigay ninyo sa pamangkin ko mailigtas niyo lang siya

Doctor: sige ho..mag pa blood test ho kayo kong match ang typi ng dugo ninyo sa pasyente...maiwan kuna muna kayo may pasyente pa nag hihintay sa akin

D-winson: salamat ho doc

Friston: salamat ho sa paglitas sa pamangkin ko

Doctor: trabaho namin mailigtas ang mga pasyente..pero minsan may pasyente na ayaw na lumaban at don kami nalulungkot dahil kahit ano gawin namin kong ayaw naman ng pasyente na mabuhay wala na kami magagawa..sige ho maiwan kuna kayo

Natigilan at natulala si Winson at Friston sa sinabi ng Doctor na hinde na sila makapag paalam pa ulit... samantala si Charlie nakarating na ito sa bahay nila sa 4 oras na byahi..na gulat ang mommy niya at si Bentley