SOMEDAY (BL)

SOMEDAY

CHAPTER 8

Nagkatawan sila sa sinabi ni Charlie na dumating naman si M- Jean

M-Jean: o para ang saya ng umaga ninyo ah..naririnig ko ang tawanan ninyo sa garden...at bakit Amer Charlie nan dito pa kayo..hinde ba kayo papasuk sa school

D-winson: ay naku honey..mga tinatamad na daw sila pumasuk dahil wala na gaano ginagawa..kaya na pagusapan namin kong gusto ni Amer mag bakasyon sa Chaing Mai at para din makilala nila ang bago owner ng mga negusyo iniwan ni Brian para kay Amer

M-Jean: ah ganon ba..tama yon kase nasa husto idad kana Amer.. pero nan dito parin kami ng ninong mo lagi gagabay sayo

Amer: salamat p0 ninong ninang sa pagaalaga sa akin kahit hinde ninyo ako kadugo

D-winson: ano bayan pinagsasabi mo..hinde kana iba sa amin..tinuring ka na namin parte ng pamilyan namin..at magkapatid ang turingan namin ng papa mo hinde lang best friend.. wag ka magiisip ng ganyan

Nag kasabay ng tingin sa isat isa si Amer at Charlie at pariho sila may nararamdaman kirot sa puso sa sinabi ni D-winson.. una umiwas si Charlie at nagpaalam sa kanila para kumain

Charlie: dad mom Iwan kuna kayo nagugutom na kase ako..Amer sumunod ka nalang para kumain

Amer: sige

M-Jean: sige Charlie kumain kana..honey tama na nyan pakainin mo muna si Amer

Amer: sorry p0 ninong..marami salamat p0

D-winson: sige kumain kana..sasabihan nalang kita kong kaylan tayo pupunta don

Amer: sige p0..Iwan kuna kayo ninang ninong

Samantala si Charlie na una nga ito nagpunta sa lamesa para kumain hinde naman siya agad nakakain dahil iniisip niya ang sinabi ng daddy niya

Charlie: magkapatid?...best friend?....parang tayo Amer....pero bakit habang tumatagal na iilang ako sa mga tingin mo.. mga titig mo...hinde pwedi... Mali.... Mali talaga

Dahil sa naiisip ni Charlie hinahampas niya ang ulo gamit ang dalawa kamay niya at nakayuko ito. Napahinto naman si Amer sa paglalakad na papunta na din ito sa lamesa para kumain ng makita niya si Charlie sa ginagawa sa sarili

Amer mind: ano ginagawa nito..bakit niya sinasaktan ang sarili niya

Amer: ano ginagawa mo..bakit mo sinasaktan ang sarili mo

Charlie: huh...kase...kase masakit ang ulo ko

Amer: ano?.. bakit hinde ka uminum ng gamot hinde yong ganyan ginagawa mo lalo sasakit yan

Charlie: ay ao.. ok na nawala na ang dami mo kase sinasabi

Amer: pasaway ka talaga...wag na tayo pumasuk sa school masama pakiramdam mo

Charlie: bakit tayo..eh ako lang naman ang masama ang pakiramdam

Amer: e...kase gusto kita samahan...I mean wala din ako kasama sa pagpasuk

Charlie: ok lang ako iinum lang ako ng gamot mawawala nato..pumasuk tayo

Amer: sige ikaw bahala...kaya mo ba talaga

Charlie: oo  nga ang kulit...kumain kana nga

Umup0 maman si Amer at nagumpisa kumain. na Wala na sa kanila na nagsasalita hanggang natapos.saka na si Charlie nagsalit ng magpaalam na ito mauna sa kwarto nila

Charlie: mauna na ako sa kwarto Amer..aayosin ko pa gamit ko sa school

Tango lang ang sagot ni Amer at tumingin kay Charlie na umiwas naman si Charlie.  nagtaka si  Amer kong bakit parang iniiwasan siya nito