SOMEDAY (BL)

SOMEDAY

CHAPTER 14

M-Jean: siguro nga..dahil yon nalang ang tama paraan ng kapatid mo......puntahan mo  ulit ang kapatid mo Bentley kausapin mo at sabihin mo din nakakuha kana ng flight for morning

Bentley: yes mom..tawagin ninyo ulit si daddy

M-Jean: sige...dalhan mo narin ng pag kain si Charlie

Bentley: sige p0 mom

Pumunta agad si Bentley sa kusina para kumuha ng pagkain ni Charlie..na iniisip niya ang nangyayari kay Charlie

Bentley mind:  babae?... babae ba talaga ang dahilan ng paglayo nila....hayst sana Mali ang naiisip ko...sana mali ang matagal ko napapansin  kay Amer para kay Charlie..and to Charlie since the school entrance ended..sana mali mali

Sinabunotan ni Bentley ang sarili dahil sa mga naiisip nito kay Charlie at Amer..pag tapos ni Bentley mag handA ng pagkain para kay Charlie umakyat siya agad papunta kay  Charlie..na hinde nanaman siya agad nakapasuk dahil naka lock nanaman ito..kaya kinatok niya ito gamit ang paa nito

Bentley: Charlie!..Charlie! buksan mo ito pinto..May sasabihin ako sayo....bilisan mo may dala ako ang bigat

Bumangon sa pagkakahiga si Charlie at nag tungo sa pinto nito na bago niya buksan ang pinto nag punas muna siya ng mga luha niya

Bentley: ang tagal mo naman magbukas..ito hawakan mo at kumain kana

Charlie: sabi ko naman ate wala ako gana kumain..at gusto ko muna  mapagisa

Bentley: tumigil kana sa kakagayan mo..dahil pag magkasakit ka mahihirapan si mommy at dad at masasaktan sila..nakakuha na pala ako ng flight mo 4am

Charlie: thank you ate Bentley

Bentley: pwedi ba natin pagusapan ang problema ninyo ni Amer

Charlie: huh..... wag na muna ate Bentley..magiimpaki pa ako ng mga gamit ko

Bentley: sigurado kaba talaga aalis ka...sigurado kaba Charlie na ito ang paraan ang paglayo sa nararamdaman mo ngayon

Hinde sumagot si Charlie na binilisan niya ng lakad papunta sa sala para makaiwas sa tanong ni Bentley at nilagay ang pagkain na dala ng ate Bentley niya sa sinter table at na up0 nag kunyari kakain...na sinundan naman siya ni Bentley at hinde siya tinitigilan sa kakatanong

Bentley: hinde mo ba ako sa sasagutin o kakausapin man lang Charlie

Charlie: ate please wag na muna ngayon...kami na lang ang maguusap ni Amer.....pag kaya kuna ang lahat ate

Napapakagat ng labi si Charlie dahil pinipigilan nito umiyak ulit sa harap ng ate Bentley niya..dahil nararamdaman niya nanaman ang sakit sa bawat salita sinasabi niya..kaya tumayo ito at tumingala sabay hagod ng buhok

Bentley: sige na iintindihan kita Charlie..pero sana wag ka magsisi sa banda huli sa pag layo mo......sige iiwan na kita... hinde namin alam ni mommy kong ano nangyayari kay daddy at Amer Hinde namin sila ma contact

Charlie: baka mga lobat lang sila at busy dahil ipapakilala si Amer bilang bago may ari ng fabrica sa mga taohan ng  papa niya

Bentley: ah siguro nga... sige Iwan na kita...4am ang flight mo bukas..kainin mo yan dala ko pagkain dahil nagaalala si mommy sayo

Charlie: yes ate Bentley...thank you

Pagkalabas ng pinto ng ate Bentley ni Charlie sabay hinanap ang cellphone nito para tawagan din ang papa niya

Charlie: na saan ba ang cellphone ko..saan ko ba nailagay yon

Binuhos na lahat ang laman ng bag ni Charlie pati ang maleta nito hinde niya pa din makita ang cellphone nito