SOMEDAY (BL)

SOMEDAY 32

CHAPTER 32

Napaharap bigla si D-winson kay M-Jean dahil sa sinabi nito

M-Jean: pag hinde mo magawa pabayaan ang mga bata ..maghiwalay nalang tayo Winson.. dati natitiis ko makasama ka kahit ramadam kuna hinde ka nagjng akin..pero ngayon ayaw ko makita ang anak ko nasasaktan tulad ng naranasan ko sayo

Sabay labas ni M-Jean sa kwarto nila ng may tumawag kay D-winson na si Bentley

Bentley: daddy...dad si Charlie nasa hospital

D-winson: ano?!.saan hospital

Bentley: sa St.Martin p0

D-winson: sige pupunta na kami dyan wag mo iwan ang kapatid

Lumabas agad si D-winson sa kwarto at halos liparin ang hangadan ng kinagulat naman ni M-Jean

M-Jean: Winson...bakit ano nangyayari...sino tumawag

D-winson: si Charlie Jean nasa hospital... halika kana pumunta na tayo

M-Jean: ano!?

Hinde na tanong pa ulit si M-Jean na sumunod kay D-winson at sabay sila sumakay ng kotse...habang nasa byahi sila iyak ng iyak si M-Jean sa pagalaala nito kay Charlie

M-Jean: Winson ano nangyari kay Charlie bakit siya nasa hospital

D-winson: hinde ko alam Jean.. hinde kuna natanong pa si Bentley

M-Jean: dois ko wala sana masama nangyari sa anak ko.......kasalan mo to Winson... hinde kita mapapatawad pag may mangyari masama sa anak mo

Hinde na sumagot si Winson sa paninisi sa kanya ni  M-Jean   dahil iniisip niya kasalan niya talaga ang lahat

D-winson mind:  hinde ko mapapatawad ang sarili ko pag may mangyari kay Charlie... bakit nakakulong parin ako sa nakakaraan... bakit lahat ng bahagi ng buhay mo Brian ina akin ko pa..... bakit... bakit

Hininto ni D-winson ang kotse ng makita ang tulay at lumabas ito na nagsisigaw dahil sa parang sasabog ang puso niya  sa naiisip at sakit nararamdaman

D-winson: Briaaaan!!!...Briaan!! Brian!!.. bakit hinde ko makuha pakawalan ang mga alaala mo.. ito ba!! ...Brian ito ba Ang kapalit ng ginagawa ko sayo!!!

Lumabas na si M-Jean sa kotse at nilapitan si D-winson at niyakap ito na umiiyak parin

M-Jean: tama na Winson.... kaya hinde mo magawa kalimutan si Brian..dahil lagi mo binanalikan ang nakaraan na dapat kalimutan munA .....Winson wala na si Brian at matagal na patay.. wag mo balikan ng dahil kay Amer... Winson nan dito ako...lagi sa tabi mo.. si Charlie... ang anak mo...kami naman  ang isipin mo.. please tama na... kami naman ng anak mo

Hinde na sumagot si Winson na patuloy parin ito sa pagiyak na yakap si M-Jean ng mahigpit...
After few hours ng nakarating si D-winson at M-Jean sa hospital tinawagan niya agad si Bentley para malaman kong ano room ang pinagdalhan sa kanila

D-winson: Bentley nan dito na kami...ano room namin kayo makikita

Bentley: sa 1202 dad

D-winson: sige papunta na kami dyan

After few minutes nakita agad ni D-winson at M-Jean ang room ni Charlie..pumasuk agad sila ng makita nila naka bendA ang ulo ni Charlie lumapit agad  si M-Jean na umiiyak dahil sa pagalala nito...

M-Jean: Charlie anak ayos ka lang ba..ano nangyari sayo

Kahit gising si Charlie ayaw niya imulat ang mga mata dahil ayaw makita marinig ang ka totohanan na kaylan man hinde sila.magiging maligaya ni Amer na tumayo naman ito  at lumabas ng room ni Charlie na hinde siya nApansin ng lahat sa pag alaala kay Charlie na nagiiyakan ito..umalis si Amer ng hospital na hinde na nagpaalam at dumiritso sa bahay ng ninong niya para ituloy ang pagalis nito..bago umalis si Amer inikot ang tingin ng kwarto nila ni Charlie habang tumutulo ang mga luha nito sa bawat sulok ng kwarto na naging masaya siya kasama si Charlie

Amer mind: hinding hinde ko makakalimutan ang mga alala natin Charlie.. kahit sa kunti panahon na naging akin ka masaya ko babaonin sa puso ko habang buhay Charlie...mahal na  mahal kita Charlie..sana balang araw pag magkita tayo muli sumangayon na ang tadhan sa atin... paalam Charlie

Tuloyan na umalis si Amer sa bahay nila Charlie at bumalik sa Chaing Mai na hinde na nagpaalam pa... samantala si Charlie nakikita nila ang pag luha ni Charlie na akala nila tulog pa ito dahil ng maramdaman niya umalis si Amer  gusto niya pigilan pero para saan pa kong paglalayoin din sila

M-Jean: Charlie anak gising kanabA..nan dito na kami ni daddy

D-winson: Charlie patawarin mo si daddy

Bentley: subra nasaktan si Charlie dad...dad mahal niya si Amer..mahal nila ang isat isa dad.. hinde ba pwedi kalimutan ninyo nalang ang nakaraan ninyo dad

Hinde na sumagot pa si D-winson na patuloy parin ang pagiyak nito habang hawak ang kamay ni Charlie na lalo sunod sunod ang pagpatak ng luha nito sa mga naririnig..

M-Jean: Bentley..please  wag na muna ngayon nasa hospital tayo

Lumabas na inis si Bentley ng mapansin niya wala na pala si Amer

Bentley: si Amer pala na saan na yon..tawagan ko nga baka umuwi na sa bahay

Ilan ulit tinatawagan ni Bentley si Amer pero hinde niya ma contact ito   Bumalik siya sa room ni Charlie para magpaalam nanuuwi muna siya

Bentley: uuwi muna ako..hinde ko ma contact si Amer..baka tinuloy niya ang pag alis niya sa  bahay

Hinde na hinintay ni Bentley ang sagot nila dahil na bigla sa sinabi niya..samantala si Charlie halos pigilan niya na ang paghingA ng marining niya umalis na si Amer ng hinde niya na kayA bigla siya tayo at nagsisigAw na ito at pinag tatagal ang dextrose benda sa ulo at inuuntog ang sarili ulo sa pader na gulat naman si D-winson at M-Jean

Charlie: aaaahhhhh!!!...sana hinde nalang ako nagising!! Ahhhh!!! Gusto kuna mamatay!!! Ameer!!

D-winson: Charlie tama na!! Dumudugo na ulo mo!!.. Jean tumawag ka ng Doctor!!

M-Jean: Charlie anak itigil muna yan

I tinulak ni Charlie ang daddy niya at inuntog ulit ang sarili  ulo sa pader na dumugo na ito

Charlie: bitawan nyo ako!! Gusto kuna makalimutan ang lahat!! Gusto kuna mamatay!!

Hinde makatawag ng Doctor si M-Jean sa nakikita kay Charlie na nagwawala at nagdudugo na ang ulo nito.. kaya si D-winson ang nag pindot ng emergency button at pagtapos lumapit ulit kay Charlie na itilulak naman siya ulit

Charlie: bitawan niyo ako!!

D-winson: tama na Charlie!! Hinde na ako hahadlang pa sa inyo ni Amer.. kaya tumigil kana

Charlie: hinde totoo yan nililinglan nyo lang ako...dahil sinama nyo kami sa nakaraan ninyo

Sabay labas ng kwarto ni Charlie at tumakbo papalabas ng hospital na dumugo ang ulo at puno na ng dugo ang damit na hinde na inalintana ang malakas na ulan nito..habang umiiyak papalayo sa hospital na pinag titinginan na siyA ng tao nadadaan niya hanggang na Napatigil sa kakatakbo si  Charlie ng kumulog ng malakas sabay takip ng tinga niya at takot na takot ito tinatawag si Amer

Charlie: Ameeeer!!! Amer natatakot ako!! Na saan ka Ameerr!!..Ameerr

Hanggang nawalan ng malay si Charlie sa gitna ng daan na agad naman siya tinulongan ng mga nakakita sa kanya...samantala si Amer  nakauwi siya matamlay na sa Chaing Mai hinde na isipan magpasundo pa sa tito Friston niya..pag dating sa bahay niya sa bahay nagulat si Amer ng si Luke ang nagbukas ng Gate sa kanya

Amer: ano ginagawa mo dito.. bakit narito ka

TO BE CONTINUED