SOMEDAY (BL)

SOMEDAY

CHAPTER 16

Lumapit si Winson kay Amer dahil sa nakikita awa na kahit wala siya naririnig hikbi sa pagiyak nito nakikita niya sa mga luha ni Amer walang tigil sa paagos nararamdaman sakit sa damdamin nito

D-winson:tama na Amer..tahan na...mamaya tatawagan ko si Charlie para bumalik at magkasama ulit kayo

Amer: wag na ninong...tama si Charlie kailangan na muna namin maghiwalay para sa ikakabubuti ng lahat...at ninong wag niyo nalang sabihin kay Charlie ang nangyari sa akin...para hinde siya magalala at baka sisihin niya pa ang sarili niya

D-winson: siguro tama ka Amer na kailangan ninyo muna lumayo sa isat isa..pero kailangan malaman ni Charlie ang nangyari sayo na muntik muna ikamatay

Amer: wag na p0 ninong..gaya nga ng sinabi ko ayaw ko siya magalala at baka sisihin niya ang sarili niya...hayaan na muna natin siya

D-winson:sige kong yan ang gusto mo...sana hinde pa nasabi ng ninang Jean mo at Bentley.... sige ituloy na natin ang pagkain mo para gumaling kana ng tuloyan at wag muna uulitin saktan ang sarili mo dahil lang sa hinde ninyo pagkakaunawaan ni Charlie

Amer: sorry p0 ninong pinagalala ko kayo..hinde na mauulit....ninong pwedi na p0 kayo umuwi kong gusto niyo na umuwi

D-winson: hinde muna ako uuwi  hanggat hinde kapa lubosan magaling at ipapakilala pa kita bago mayari ng fabrica ng papa mo

Amer: wag na p0 ninong..si tito Friston nalang ang magpapakilala sa akin..at isa pa may trabaho din kayo na iwan sa Bangkok

D-winson: sige kakausapin ko si Friston para gabayan ka sa lahat ng gusto mo gawin habang nandito ka...bumalik ka pag malapit na ang pasukan ha

Amer: sige p0 ninong...salamat

The following days nakalabas na si Amer sa isang linggo niya sa hospital..umuwi narin ang ninong Winson niya sa Bangkok..na naiwan siya kasama ang tito Friston at mga kasambahay..mula ng lumabas si Amer sa hospital hinde ito lumalabas ng kwarto..hinahatiran nalang ng pagkain ng mga katulong minsan ang tito Friston niya..na nagaalala naman ito kay Amer.. kaya naisipan niya ipasyal nA ito sa fabrica ng mga damit para malibang na ito..kumatok si Friston sa kwarto ni Amer pero hinde siya pinagbubuksan kaya pumasuk nalang ito

Friston mind: ano ba nangyayari sa bata na ito halos isang buwan na nakAkulong sa kwarto niya . Buti nalang lagi ko dala itong duplicate key ng kwarto niya..baka ano nanaman ang gawin sa sarili niya

Pag pasuk ni Friston sa kwarto ni Amer hinde niya nakita si Amer..kaya nagsisigaw ito tinatawag ang pangalan ni Amer

Friston: Amer!..Amer!! Na saan ka

Tiningnan ni Friston sa banyo wala si Amer kaya na isipan niya buksan ang kurtina palabas ng terrace na kita niya si Amer na nakaup0 sa sahig at may hawak na alak at umiiyak nanaman ito.. nApahagod ng buhok si Friston bago niya lapitan si Amer

Friston mind: ito nanaman siya ..hanggang kaylan ba siya magiiyak

Friston: Amer ano  ba ginagawa mo sa sarili mo..sabihin mo sa akin Amer..dahil ba ito kay Charlie o sa babae

Amer: dahil sa nagmahal ako  sa Mali tao.... tito Friston dapat nilihim ko nalang ang lahat...dapat na nakuntinto na ako kasama siya...dapat hinde niya nalang nalaman na sana kasama ko parin siya hanggang ngayon at masaya kami na magkasama sa lahat ng bagay.... ang tanga tanga ko tito

Sabay tungga ng alak ni Amer na patuloy parin ang pag patak ng luha nito.. sinubokan naman kunin ni Friston ang isang buti alak kay Amer na hinde niya ito binigay

Friston: hinde kita maintindihan Amer...akin na nyan Amer...tama na nyan lasing kana

Amer: pa bayaan mo muna ako tito Friston..ito na nga lang ang kasama ko at nakakaintidi sa akin ipagkakait mo pa

Friston: tama na nyan Amer... halos hinde mo kinakain ang dinadala sayo pagkain tapos iinum ka ng alak...Amer  baka magkasakit ka naman sa ginagawa mo

Amer: pabayaan ninyo muna ako...para hinde kuna maramdaman ang sakit nararamdaman ko ngayan tito Friston

Friston: tatawagan kuna ang ninong Winson mo.. para malaman niya ang ginagawa mo sa sarili mo Amer...hinde kuna kaya makita ka lagi ka ganyan...parang bumabalik lang ang nakaraan ng papa mo

Tumayo  si Friston at tumingin sa langit na umiiyak na ito dahil sa na alala niya si Brian..napatingin naman si Amer at tumayo na ito lumapit kay Friston

Amer: tito Friston ano ibig mo sabihin..bakit mo na banggit si papa

Friston: dahil ganyan na ganyan ang papa mo noon...lagi naglalasing...lagi umiiyak... na hinde ko alam ang dahilan ng pagdurosa niya.... basta tuwing  nalalasing ang papa mo..lagi niya sinasabi nag mahal siya hinde siya tanggap at sa mali tao

Amer: si mama p0 ba yon tito Friston...kaya hinde namin siya kasama ni papa..na iniwan kami ni papa

Friston: hinde ko alam kong ang mama mo..kase bigla  nalang umalis ang papa mo sa Chaing Mai pumunta siya sa Japan pag balik niya kasama ng papa mo ang mama mo..pero ang alam ko Hinde masaya ang pagsasama nila..sa nakikita ko noon sa papa mo na lagi kami magkasama magkasama lagi sila nag aaway ng mama mo...subra mabait na tao ang papa mo..na hinde ko alam kong ano lagi  nila pinagaawayan ..hanggang isang araw nabalitan ko nalang umalis na ang mama mo..masyado malihim ang papa mo...hinde niya sinasabi kong ano nangyayari sa Kanya.. makikita mo nalang siya lagi lunod sa alak at umiiyak hanggang nagkasakit siya..kahit sa sakit niya nilihim niya yon..hinde niya sinasabi may sakit siya at malala na ito....Amer sana wag mo gayahin ang papa mo...kong may problemA ka... na hinde muna kaya sabihin mo naman sa akin o sa ninong mo

Amer: sorry p0 tito Friston na pinagalala ko kayo...saka kuna sasabihin sa inyo pag kaya kuna ipagtapat sa inyo

Friston: parang awa muna Amer wag muna sasaktan ang sarili mo..mabuhay ka ng mapayapa... gawin mo Amer ang ikakasaya mo Hinde yong ganito

Amer: op0 tito..mula bukas magbabago na ang lahat... kakalimutan kuna ang dapat kong kalimutan

Amer mind: sana makalimutan na kita Charlie..para balang araw na magkita tayo.. hinde na ako masasaktan..gagawin ko ang lahat ng gusto mo Charlie..kong yon sa tingin mo ang tama para sa atin dalawa

Samantha si Charlie  mula ng dumating siya lola at lolo lagi ito pumupunta sa tabi ng dagat na malayo sa mga tao na nakaup0 ito sa buhangin..pag nasa bahay naman ito lagi nakakulong sa kwArto..hinde niya nalalaman  kong ano bago sa newsfeed niya dahil sinadya na hinde bumili ng bago cellphone.. ng may lumapit sa Kanya Bata

Bata: hi p0

Charlie: o hi..bakit ka nan dito may kalailangam kaba

Bata: ito p0 may nagpapaabot sa sayo

Charlie: huh.. pwedi ko ba malaman kong Sino ang nagpapaabot sa akin nito

Bata: Hinde ko alam kong Sino siya..basta sabi niya Kailangan mo ng panyo..kaya pinabibigay  sayo yan... sige p0 aalis na ako baka hinahanap  na ako ni mommy

Charlie:ok ah ok..pakisabi sa Kanya salamat

Bata: yes p0...nu

Charlie:  Sigurado siya nanaman yon

TO BE CONTINUE 🐰💚🌞