The Killer Is Always On The Scene ✅

"6"

"Bitti"

8 arkadaş karşılarında korkmalarından zevk alıyormuş gibi görünen adama bakıyorlardı, hepsi korkuyordu birisi ise hem korkuyor hem de pişmandı.

Hiç biri kendisi için korkmuyordu.

Hepsinin korkusu artık ailesi olmuş arkadaşları içindi, birisi ise kardeşim dediği insanlara bunu yapmak zorunda kaldığı için üzgündü.

Hiç biri kendi canının acımasın düşünmüyordu, hepsinin aklı arkadaşlarındaydı.

Adam kendine en yakın olan Felix'e uzandı ve onu kendine çekti, bu çocuklar ne kadar direnirse dirensin istediğini alacağını bildiği için rahat davranıyordu.

Elini boğazına uzattı ve yavaşça dokundu.

Her hareketini en yavaş şekilde yapıyordu, daha da acı çekmelerini ister gibi.

Konuşmak istiyordu hepsi, bağırmak ve arkadaşlarını bırakmasını söylemek istiyorlardı.

Lakin sanki boğazlarını sıkıyordu görünmez bir el.

Ne nefes alabiliyor, ne de konuşabiliyorlardı o el yüzünden.

Sonunda birisi harekete geçebildi.

Ve yaptığı şey sekiz hayatın geleceğini baştan yazdı.

*
Hyunjin eline aldığı taşı arkasında saklayarak Felix'i tutan adamın arkasına ilerledi.

Ses çıkarmamaya özen gösteriyordu.

Sessiz adımları adamın arkasında durduğunda ikinci kez düşünmeden elindeki taşı adamın kafasına geçirdi.

Adamın hâlâ ayakta olduğunu görünce tekrar geçirdi.

Sonra tekrar ve tekrar.

Adam sonunda yere düştüğünde hiç birinden ses çıkmıyordu.

Hepsi sessizdi.

Her şey sessizdi.

Rüzgar bile sessiz sessiz esiyordu.

Bu sekiz arkadaşı birbirinden ayırmak istemezcesine.

Minho derin bir nefes alıp yerde yatan adama ilerledi.

Elini adamın boynuna attı.

Bir kaç saniye sonra adamın nabzını atıyor olduğunu fark edince hızla elini çekmeye çalışsa bile yerdeki adam çoktan Minho'nun elini yakalayıp üstüne çıkmıştı.

Bunu gören ve ilk harekete geçen Chan oldu.

Gözüne çarpan en büyük odun parçasını aldığı gibi adama vurmaya başladı.

Ardından tereddüt etse bile Changbin'de eline bir odun alıp Chan gibi adama vurmaya başladı.

Diğerleri ise el ele verip Minho'yu adamın altından çekmeye çalışıyorlardı.

Hepsi bir vücut olmuş arkadaşları için savaşıyordu.

Aileleri tarafından asla önemsenmeyen sekiz kişiyi bir yurt odasında bir araya getirmişti hayat.

İlk önce arkadaş olmuşlardı birbirlerine.

Sonra ağlayacak birer omuz.

Sonra ise bir aile olmuş, birbirleri için savaşmaya başlamışlardı.

Şimdiyse hayat, bu sekiz kişilik aileyi dağıtmak için çabalıyordu.

Sanki en başta onları bir araya getiren kendisi değilmiş gibi.

Çok çok özür dilerim sizi beklettiğim için ama tüm aile bizim evde toplandı ve hiç vaktim yok yazmak için. Bu bölümü balkonda yazdım hatta jdlsksks

Sizi seviyorum bys.

🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💗💗❤️❤️💖💖❤️❤️💙💙💟💟💘💞💞💛💛💘💘💘💛💛💞💞💖💖💝💝💗💗💚💚❤️❤️💙💙💟💟💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💛💛💞💞💘💘💟💟