2.BÖLÜM

294 27 7
                                    


.”Bana meraklı olmak zorundasın! Anladın mı?! Anladın mı gereksiz?! Seni annenden satın alan annem! Sen bize satıldın! Şunu kafana soksan iyi edersin!”

Birden gözümde bir yaş hissettim.Ne! Ben ağlıyormuyum? Daha önce yaşadığım zorluklara rağmen ağlamadığım halde şimdi neden ağlıyorum?hızlı bir şekilde ayakkabılarımı giyip arabaya bindim. Yol boyunca tek kelime etmedim. Oda etmedi. Çok kırılmıştım. Sonunda arabayı durduğunda indim ve arkasından yürümeye başladım. Çok güçsüz hissediyordum. Bir mağazaya girdik.”neden konuşmuyorsun?” sehun gözlerimin içine bakarak “özür dilerim. Ben..ben hata yaptım sanırım. Seni üzmek istememiştim.”

Ona gülümsemeye çalıştım ama başaramadım.neden bu kadar halsiz hissediyorum? Ne yani? Beni bu kadar halsiz hissettiren olay bu mu? Cidden garip birisiyim. Ve de fazlasıyla şizofren.

“Choo he. Bu elbiseyi giymeye ne dersin? Sana yakışacağını düşünüyorum.”

Onun yüzüne bakmak istemiyordum ama bir yandan da nedenini anlamadığım bir şekilde ona baktım. Bir iki dakika onun gözlerine baktıktan sonra soğuk bir sesle cavap verdim.”Tamam” ”burada seni bekliyor olucam.giydikten sonra haber ver.” ”pekala.” Omuzlarım düşük bir şekilde kabine elimdeki kıyafetle girdim. Kıyafet fazla seksiydi. Sırt dekoltesi oldukça fazlaydı. Kabine koyulan topuklu ayakkabıları giydim. Üstümde nasıl durduğunu önemsemeyerek kabinden çıktım. Sehun’un önünde bekliyordum.

“daire çiz.”

“Ne?”

“Dön”

Yavaş yavaş utanarak döndüm. Önüme döndüğümde sehun gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu.

“şunu kes!”

“neyden bahsediyorsun?”

“gözlerimin içine bakmayı kes.”

“pekala.elbise sana çok yakıştı.bu elbiseyi alalım. Evlendikten sonra bunu giyersin. Dışarı çıkarız.”

“sen neyden bahsediyorsun! Ben senin oyuncağın değilim! Beni satın alamazsın!”

“seni üzmek istemiyorum ama annen seni bana sattı.”

“unut gitsin!”

O hışımla üstümü bile değiştirmeden koşmaya başladım. Kaçmak istiyordum. Kimsenin beni bulamayacağı bieyerlere. Arkamdan birinin bana koştuğunu hissediyordum.bu kesinlikle sehundu. Biraz daha hızlanarak aradaki mesafeyi açtım. Koşmaya devam ederken durmak zorunda kaldım. Trafik lambası arabaların geçiceğine dair işaret veriyordu.sehun o sinirli yüzüyle bana yaklaşırken koşmam gerektiğini fark ettim. Bir tır üstüme doğru geliyordu. Ardından korna sesleri.. 

DEAR YOUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin