TURUNCU VE KIVIRCIK

5.Bölüm: -Huzur-

İyi okumalar!

●

-Boğaç Ergüven-

Henna'nın gözlerine bakarken mırıldandım.

"Öpebilir miyim?"

Gözleri gözlerimden dudaklarıma inerken bir cevap vermedi. Dudaklarına biraz daha yaklaştım. Sessiz kalmaya devam etti. Nefesi yüzüme çarparken tam öpeceğim sırada kapı açıldı.

"Henn-"

Hızla kalkıp döndüğüm anda gözlerini ayırarak bakan Begüm ve Ceren'i görünce ofladım.

"Şey, ameliyatın kesinleştiğini Koray söyledi de biz de ailemizden izin alıp geldik." dedi Begüm.

"Bence çıkalım." dedi Ceren. Ben korkutucu bakışlarımı ikisine de yollarken saniyesinde yüzleri değişti. Şaşkınlıktan korkuya dönmüştü. İkisi de aynı anda çıkarken Henna'ya baktım. Gülümsedim.

"Bakışların hiç değişmiyor, hiç."

Gülerken eğildim.

"Bence kaldığımız yerden devam edelim, sence?"

Gülümsedi. Omzunu silkerken mırıldandım.

"Olur mu olmaz mı?"

"Sadece bir kereliğine."

"Söz." dedim. "Bir daha öpmem, tabi barışmazsak. Barışırsak öperim."

"Ondan eminiz zaten."

Sırıttım. Yavaşça eğilirken kapı hızla açıldı.

"Kank-"

Batu şok içinde bakarken sinirle hırladım.

"Boşuna mı kızları yolladım lan ben?"

"Onlar bişey demedi diye bakıyordum kanka."

"Siktir git!"

O anda doktor görününce kalktım.

🐞

Henna yatakta uzanırken biz de başındaydık. Bugün Mete'nin doğum günüydü. O yokken biz planı kurmuştuk ve şimdi de icraate geçirme zamanıydı. Koray Mete'yi bir bahane bulup götürürken Batu ve Elif'i yaptırdığımız pastayı almaları için yollamıştık. Ceren ve Begüm hediyeleri ayarlarken herkes ne almak istiyorsa onlara söylemişti ve onlar da almak üzere gideceklerdi. Tabi onları götüren de ben olacaktım.

Odadan çıktığımızda Aytaç abi yanımıza geldi.

"Kızlar sizi ben götüreyim, Boğaç sen kal."

"Yok abi sen kardeşinin başında dur ben giderim." dedim.

"Lan babam aradı toplantıya gitmiş dosya unutmuş adamları oyalıyormuş," dedi gülerek. "Şirkete gidicem onu yetiştiricem giderken kızları bırakırım."

"Olur olur," dedi Begüm. "Zaten sizin şirket de alışveriş merkezine yakın."

"Aynen."

"Peki." dedim.

"Senin de canına minnet zaten."

Onlar gülerken sırıttım. Odaya dönünce Henna bana baktı.

"Sen gitmemiş miydin?"

"Abin götürecekmiş." dediğimde başını salladı. Koltuğa oturdum. "Nasıl oldun ağrın geçti mi?"

"Hayır." derken ofladı. "Ama ilk ana göre daha iyiyim."