EVLENMEK İSTEMİYORUM!

MARDİN'E DÖNÜŞ

"Ya seni her gün görenler, seni her gün görmenin güzelliğinden haberdar değil. Bu beni çok yakıyor."

Sertab erener - Tesadüf aşk

ELİZ ÖYMEN'DEN

İlk önce size kendimden bahsediyim. Adım Eliz Mardinliyim 19 yaşındayım okumak için mardinden istanbula geldim. Yurtta kalıyorum. 4 kardeşiz.2 Abi'm bir de küçük kız kardeşim var. Ailem Mardinde yaşıyor aslında İstanbula gelme sebeplerimden bir tanesi de ailemin çok baskıcı olması. Şuan hayatım çok güzel çok iyi dostlarım ve sevdiğim bir çocuk var. Adı murat çok iyi bir kişiliği var onu ilk gördüğüm andan beri çok seviyorum ve yaklaşık 7 aydır beraberiz. Bugün yine okula gitmek için kalktım. Normalde okula gitmeyi sevmem ama okula gitme sebebim tabi ki murat'ı görmek. Saatlerdir yattığım yataktan kalktım ve banyoya gittim. Rutin işlemlerimi halettikten sonra gardrobumun başına geçtim bugün ki giyeceğim kıyafeti, üstümdekileri çıkarttıktan sonra giyindim. Saçlarıma maşayla şekil verip, en sevdiğim kısma makyaj yapmaya geçtim. Hemen eyelıner ve ruj sürüp ayakkabılarımı da giydikten sonra dışarı çıktım. Yurt okula yakın olduğu için hemen okula vardım. Amfiye girip sıraya oturdum ve Murat'ın gelmesini bekledim. Yaklaşık 5 dakikadır telefonumla oyalanıyordum, o sırada amfiden içeri Murat girdi. Sıradan kalkıp Murat'ın yanına gidip boynuna sıkıca sarıldım o da sıkıca belimi kavradı ve ardından boynuma öpücükler kondurmaya başladı. İlk başlarda ne kadar bundan hoşlanmasamda sonradan hoşuma gitmeye başlamıştı. Ben düşüncelere dalmışken hızlı bir şekilde kolumdan çekilip yere fırlatıldım. Toparlanıp kafamı kaldırdığımda Murat'a yumruk atmakta olan abim'i gördüm. Hızlıca yerden kalkıp abim'i durdurmak amacıyla kolundan tutup geri çekmeye çalıştım ama sadece çalıştım. Amfide ki erkek öğrenciler Murat'la abimi ayırdılar. Abim gözü dönmüş bir şekilde bana bakıyordu. Daha çok korkmaya ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. Abim hızla yanıma gelip saçımdan tutarak dışarıya doğru sürüklemeye başladı. Ne kadar yalvarsamda saçlarımı bırakmamış ve yanına vardığımız arabaya doğru beni savurmuştu. Abim'in çenesinin kasılmasından sinirinin hala geçmemiş olduğunu anladım. Ağlamam daha da şiddetlendi. Camdan dışarı baktığımda havaalanının girişindeydik. O anda Mardin'e gideceğimizi anladım. Hayır bu olamaz burda ki hayatım ne olacak kesinlikle diretecektim. Abim arabanın kapısını açtığında koltuğa sıkıca tutundum.

- İn aşağıya!

- Hayır abi beni hiç bir yere götüremezsin.

-Hemen in beni uğraştırma

-Mardine gitmek sizin kurallarınıza bağlı kalmak istemiyorum.

-Eee yeter be çok uzattın. Ve o anda hiç beklemediğim bir şey oldu ve abim bana tokat attı.

bunun arkasından abime hiç bakmadan indim. Ve hem ağlayıp hemde yola devam ettim. H avaalanından içeri girip sandalyelerden birine oturdum ve beklemeye başladım. Bizim bineceğimiz uçak anons edildiğinde tam da abim kapıdan içeri girmişti. Yaklaşık 10 dakika sonra uçağa binmiştik. Şuan hiç bir şey hissetmiyordum. Eğer abim babamlara anlatırsa ki kesin anlatır ne yapacağımı bilmiyor hatta içten içe korkuyordum. Sonuçta böyle şeyler onlara yanlış şeyler ne karar verirler, hiç bilmiyorum. Kolumu biri dürtüklemeye başlayınca düşünürken uyuya kaldığımı anladım. Yine abimin yüzüne bakmadım çünkü bana vurma hakkı yok. Bari suçum olsa sadece sevdiğim kişiye sarılıyordum tabi o ne anlar. Sevdiğim dedim de Murat'ım ne yaptı acaba yüzü gözü kanlar içindeydi. Uçaktan indiğimizde yine o hiç sevmediğim şehire Mardin'e geldiğimizi anladım ya ben bu şehire hiç gelmek istemiyodum. Konağa vardığımızda içeri girdik avludakilerin hepsi bize döndü. Annem beni fark edince koşarak gelip bana sarıldı bende kollarımı onun beline sardım annemi çok özlemiştim. Annemden ayrılıp herkeste göz gezdirdim ardından babam konuşmaya başladı.