When we are sleep, Jaeyong

0

Karşısındaki bedene doğru koşuyor Taeyong, bir rüyanın içinde olduğunun ve karşısındaki yüzü gözükmeyen bedenin gerçekten orada olma­dığının bilincinde. Yine de deniyor, defalarca denemesine rağmen pes etmiyor, her geçen gün karşısındaki bedenin kim olduğuyla alakalı kafasını yorsa da her şey bu rüyada bitiyor.

Rüyaları daha kim oldukları hakkında en ufak fikirleri bile olmayan ruhları birbirine bağlıyor. Fakat hızlı olmalılar yoksa her geçen gün bu bağ onları daha da yıpratacak ve akıl sağlıklarını yitirmelerine yol açacak. Birbirlerini bulurlarsa söylenene göre bir daha asla göz yaşı dahi dökmeyecekler.

Taeyong bedeninin sarsılması ve çoktandır solmaya başlayan rüyanın giderek solmasıyla bu sefer de başaramadığını anlıyor. Rüya tamamen kaybolduğunda gözlerini açıyor ve onu uyandıran bedene bakıyor.

"Taeyong artık kalkmalısın, kahvaltı çoktan hazırlandı ve derslerinin başlamasına yarım saatten az kaldı."

Yarinden kalkıp elleriyle gözlerini ovuşturuyor ve anladığını belli ediyor kafasını sallayarak. Görüşü netleştiğinde onu kaldıran bedene bakıyor, yan komşularının küçük oğlu Jaehyun'dan başkası değil karşısındaki beden.

"Bu sefer nasıl gitti, görebildin mi ya da dokunabildin mi?"

Kafasını olumsuz anlamda sallayıp buruk bir gülümseme veriyor bu sefer de Taeyong ve dolabından dün gece hazırladığı kıyafetlerini çıkartıyor.

"Biraz daha yaklaştım bu sefer, fakat yine de çok uzağımdaydı ve sırtı bana dönüktü her zamanki gibi."

Taeyong odasındaki banyoya girerken ikisinin de aklından aynı düşünceler geçiyor; Taeyong her seferinde çabalıyor, bedenin yüzünü görebilse hayatı daha iyi bir hâle gelecek belkide çünkü Taeyong akıl sağlığını yitirmeye çoktan başladı bile ve ikisi de bunun tam olarak başladığı hakkında bir fikre sahip değil bu yüzden Taeyong'un ne kadar zamanı kaldığını da kestiremiyorlar. 

"Hadi gidelim." diyor Taeyong banyodan çıktıktan sonra. Jaehyun odanın kapısına doğru sürüklenirken bir şey fark ediyor, Taeyong'un her şeyden çok sevdiği gülleri solmaya başlamıştı ve Taeyong da tıpkı onlar gibi soluyordu.

-
Böyle kısa bir giriş yapayım dedim, umarım bunu sorunsuzca bitiririm ve seversiniz.