Vaders (Fleva Flikken Maastricht verhaal)

Hoofdstuk 6

Ondanks dat ik het weekend de deur niet uit had gemogen was het toch een topweekend geweest omdat Floris zaterdagavond langs was geweest. Ik had dan ook voor het eerst in weken weer een goed humeur, wat m’n ouders dan weer wel opgevallen was, en ik maar zeggen dat ik goed geslapen had. Ik was ook niet meer beneden gekomen ’s avonds en deed alsof ik sliep toen mijn moeder boven kwam kijken, omdat ik nog even wilde blijven genieten en dat zou weg zijn als ik bij mijn ouders was gaan zitten. ‘Wat heb je het hele weekend gedaan’ vroeg Sanne me maandag op school. ‘Niet zoveel, beetje film gekeken’ haalde ik lachend mijn schouders op. ‘Ik vind het wel echt kut voor je, heb je nog steeds straf’ vroeg ze me. ‘Gelukkig niet’ zuchtte ik opgelucht. ‘Dus we kunnen wel chillen vanmiddag’ vroeg ze me hoopvol. ‘Ja’ knikte ik enthousiast ‘en wat heb jij het hele weekend gedaan’ vroeg ik haar nieuwsgierig. ‘Dat zal ik je vanmiddag vertellen’ gaf ze me een veel betekende blik al was ik nu nog nieuwsgieriger. ‘Je kunt me toch wel iets vertellen’ deed ik een poging om toch iets te weten te komen. ‘Oké’ zuchtte ze dat ze onder me gesmeek bezweken was. ‘Ik was in de kroeg en daar heb ik een leuke jongen ontmoet’ glunderde ze helemaal. ‘En hij heeft ook echt een super leuke vriend’ hintte ze op het feit dat die wel wat voor mij zou zijn. Glimlachend schudde ik mijn hoofd dat ik geen interesse had, ik kon haar moeilijk over Floris vertellen, hij is tenslotte haar broer. ‘Letten we even op, dames’ werden we aangesproken door de leraar waarna we onze aandacht maar weer op hem richtte en met de les meededen.

Na schooltijd zou ik met Sanne mee naar huis gaan maar eerst gingen we nog even de stad in had ze voorgesteld, wist ik veel dat ze gewoon met die jongens daar had afgesproken. Ik moest haar gelijk geven ze zagen er absoluut leuk uit, maar ik had Floris al en die was veel leuker. Om Sanne haar zin te geven heb ik even met de jongen die Pim bleek te heten staan praten terwijl ze die andere jongen die Kas heette stond af te lebberen. ‘Ik moet naar huis’ was ik er wel een beetje klaar mee, ik had hier helemaal geen zin in. ‘We zouden toch huiswerk maken’ had ik nu in elk geval wel Sanne haar aandacht. ‘Jij hebt het zo druk’ hintte ik op die jongen die tegenover haar stond. ‘Sorry’ lachte ze. ‘We bellen wel’ nam ze afscheid van hem waarna we alsnog naar haar huis fietste. ‘Waarom deed je nou zo flauw, hij is toch hartstikke leuk’ vroeg ze me terwijl we bij haar naar binnen liepen. ‘Jawel’ haalde ik mijn schouders wederom op, hoe moest ik haar nou zeggen dat ik geen interesse had zonder mezelf verdacht te maken en dat ze wilde weten waarom niet. ‘Ga opzij’ duwde ze Floris in de gang opzij. ‘Ben jij niet een beetje vroeg’ draaide ze zich toch naar hem om toen ze hem eindelijk voorbij was. ‘Rustige dagje’ haalde hij nonchalant zijn schouders op terwijl hij naar het toilet doorliep. ‘Ik zag gewoon dat hij je wel leuk vond hoor, dus je moet het gewoon doen’ ging ze nog even door terwijl we aan de tafel gingen zitten en onze boeken tevoorschijn haalde. ‘Ik hoef geen vriendje’ schudde ik mijn hoofd. ‘Wie wil er nou geen vriendje’ riep ze verontwaardigd uit. ‘Ik’ gaf Floris commentaar die weer binnen gelopen kwam. ‘Jij hebt al een vriendinnetje’ grijnsde ze ‘ik ben niet gek hoor, waarom mogen we niet van haar weten’ zat ze gedraaid op haar stoel zodat ze hem uitdagend aan kon kijken. ‘Omdat er geen vriendin is, ga jij nou maar lekker huiswerk maken’ zette hij de tv aan en verplaatste zijn blik daarheen. ‘Leugenaar’ wilde Sanne het laatste woord hebben ‘Dan stel ik Kas ook niet voor en Eva, Pim ook niet’ moest ze hem toch nog even na roepen. ‘Ik heb helemaal niks met die Pim van je’ gaf ik haar een mep met mijn schrift. ‘Nog niet’ glunderde ze onschuldig waarna ze zich over haar boek heen boog. ‘Ze vragen of we woensdag mee pizza gaan eten’ zat ze binnen vijf minuten alweer met haar telefoon in haar handen. ‘Kan ik niet’ schudde ik mijn hoofd al had ik nog geen idee wat mijn smoes zou zijn. ‘Waarom niet’ wilde ze dan ook weten, daar was ik al bang voor. ‘Ik zou gaan shoppen met me moeder’ verzon ik ter plekke, ik kon niks beters verzinnen, maar ik wilde echt niet mee. ‘Pim vind je echt heel leuk, lees maar’ hield ze haar telefoon voor mijn neus waar ik inderdaad de woorden vanaf las. ‘Welke dag kun je wel’ liet ze het niet zomaar voorbij gaan. ‘Moet ik even overleggen thuis’ probeerde ik me er onder vandaan te praten wat voor nu in elk geval werkte. ‘Ik moet het wel morgen weten, eigenlijk is vanavond nog beter’ verzekerde ze me. ‘Dit is zo cool dan hebben we straks als beste vriendinnen met twee jongens die ook elkaars beste vrienden zijn’ zag ze het al helemaal voor zich terwijl ik maar deed alsof ik het niet hoorde, wat moest Floris hier wel niet van denken. ‘Ik ga naar huis, moet zo eten’ stopte ik mijn boeken terug in mijn tas waarna ik niet wist hoe snel ik naar huis moest gaan, als Floris maar niet boos zou worden, ik had tenslotte helemaal niks gedaan en ik wilde ook helemaal niks van die Pim, maar of hij dat ook zou begrijpen na dit hele gedoe en gezeur van Sanne.