Kalktığımda saat 03.00'dı. Doğrulmam bir saniyemi aldı ve koşar adımlarla banyoya koştum.Dün evime giren aptalların kanları hala merdivenlerimdeydi neyseki bir köpeğim vardı. Kapıyı açar açmaz içeriye girip kanları yalamaya başladı bende o arada cesetleri gömdüm. Duş aldıktan sonra telefonum çaldı. Bu mia,en yakın arkadaşım."Selam bebek!"diye şakıdı "Günaydın"dedim uykulu bir sesle
"Eve hırsız girmiş hiç söylemedin,bir sorun varmı?"
"Hmm..Hayır iyiyim hallettim"
"Hallettim derken? Dövüş falan mı oldu? Tanrım nasıl olurda an..."
"Hayır hayır hallettim derken köpekten korkup kaçtılar"dedim. En yakın arkadaşım olsada bir katil oldugumu ona anlatamazdım. Aslında katil sayılmaz yani sadece bana bulaşanları zevken öldürüyorum,yani abartilacak bisey degil.
"Tamam ozaman bebek,akşam eğlenceli bir grup Kapı Zili'nde çalıyormuş. Gidiyoruz dimi?"
"Bir aksilik çıkmazsa neden olmasın. Görüşürüz"dedim ve telefonu kapattım. Annem hala uyuyordu,tabi bu çok normaldi o benim uyandığım saatte eve geliyordu bu sebeblerden onunla hiç yakın bir anne kız ilişkimiz olmadı,buna üzülüyorum diyemem ama seviniyorumda diyemem yani böyle olması işimede geliyor. Bu evde kahvaltı olmaz,akşam yemeği olmaz. Zaten ben genelde mia'nın evinde akşamımı geçiririm anneside şahane yemekler yapar,sonra kafama göre eve dönerim yada dönmem bana kalmış. Mia'yla çok uzun süredie süren bir arkadaşlığımız var. Biz fazla benzemeyiz huylarımız farklıdır Mia daha çok boş işler peşindedir, dans falan bense daha çok evde vakit geçiririm ve spor yaparım,sosyal hayatım pek yoktur bu yüzden genelde okulun alay konusu olurum yani olurdumda denebilir artık alay konusu olmuyorum ya da okulda beni alay konusu etmekten daha önemli şeyler olduğu için beni unutuyor olabilirler, mesela okulda her ay üç kişinin ölmesi ya da öldürülmesi gibi. Evet hepsini teker teker öldüren benim ama bu benim hatam değil onların hatası.
