O Ev

1.gün

Okuldan  döndüğümde evin baş sahibi olan şişman büyücü büyük salondaki koltuga oturmuş beni süzüyordu.Ona takılmadan evde tek vakit geçirdiğim yer olan yeşil duvarlı odama girdim. Oda benimdi ama kişisel eşyalarım dışındaki eşyalar bana ait değildi. İğrenç bir duvar rengine ve dekorasyona sahip bu odadaki güzel olan tek şey duvara yapıştırdığım ve kendi yaptığım resimler olması pek hoş değil tabi. Tam bir rüküşlük örneği olan Sarı pullu çarşaflı yatağıma uzandım. Keşke kendime ait bir evim olsaydı diye düşündüm. Onu gotik mimarisine uygun dekore ederdim. Gotik resim sanatına uygun tablolar asardım.Ve bir kaç sigaram olsaydı asla gidemeyeceğim   cenneti dünya da yaşardım.

Büyücü beni mutfağa çağırdı. O yüzüne taktığı masum iyi kalpli insan maskesi o kadar sahte ve yapmacıktı ki yapabilsem onu orda bıçaklardım.Onu en çok sinirlendiren bu evdeki herkesin aksine ona itaat etmiyor olmam.  Beni mutfağa çağırmasının sebebi de o maske ile beni etkisi altına almak ve beni onun yönetmesi. Onu dinlemedim ve odama geri döndüm. Bana büyü yapmasına izin veremem. Akşam yemeği olarak peynirli sandvic yapmak için mutfağa gittim.Büyücü hala ordaydı.Bana dönüp deliysen haber ver doktora götürelim  dedi. Buna alışkınım her gün benim deli olduğumu söyler durur. Ama ben cümleye takıldım. Yani gidip selam ben delirdim doktora götürmeniz lazım mı dememi istiyordu. İçimden bağıra bağıra beni siz delirttiniz dedim.İçimde patlıyan o çığlıklar dışarı sağır edici bir sessizlik yaydı. O duygu yine bütün bedenimi sarstı annemi özlüyordum.

Yediğim yemeği bedenimden çıkarma isteği uykusuzluğumu örtmüyordu. Başım ağrıyor midem bulanıyordu. Bu şartlar altında fizik çalışamazdım. Bende gözlerimi kapatıp anathema dinledim.

Annem aradı. Sesi kötüydü. Benim sesim de kötüydü. Hayat kötüyken Bizim sesimiz nasıl iyi olsun. Kalbimdeki acı o kadar canımı yakıyor ki belki fiziksel olarak kendime zarar verirsem kalbimin acısını hafifletirim diye düşündüm ve  bileklerimi kesmeye çalıştım derin kesmeye cesaretim olmadığımdan sadece çizikler attım. Bu ilk deneyişim değil. Ne kadar da aptalım.Aptal ve çirkinim. Yeme bozukluğu olan bir aptal  çirkinim.Ölmek istemiyorum. Sadece bu evden gitmek istiyorum. Bu ev tarafından ele geçirildim. Şimdi oturuyorum çalışma masamda yalnız ve ızdıraplı. 

Öncelikle buraya kadar okuyan kişilere teşekkür ediyorum. Kötü yazdığımı biliyorum. Ama yazmayı seviyorum. Bu sitede ilk deneyimim yorum yazıp düşüncelerinizi benle paylaşırsanız sevinirim. Bu hikaye benim yaşamımın üstü kapalı aynasıdır.