Hastahane kapısından içeriye kendimi bir hışımla attım. Nefesim kalp atışlarımla yarışıyor gibiydi. Ellerim titriyor beynim durmak üzereydi. Koşar adımlarla yoğun bakımın olduğu tarafa ilerledim , İnsanlara çarpa çarpa koşuyordum. Aldırış etmeden. Kalbimin yerinde olmadığını düşündüm bir ara. O kapıya geldim. Sadece kitlendim. Üzerinde yoğun bakım yazan o beyaz kapı. Ardında sevdiğim adam yaşam mücadelesi veriyordu. Yalnız değildi bende o mücadelenin içindeydim.
Sevdiğim adam ! Ömrüm orda açın kapıyı ! Hayatım orda, açın kapıyı yalvarıyorum ! Chris beni duyuyor musun? bırakma beni !
Kapının önünde kendimden geçmiş, gözlerim ağlamaktan kan rengine bürünmüş, bitkin halde çömelip ağlamaya devam ettim...
Beyaz kapı açıldı içeriden doktorlardan biri çıktı. Hemen doğrulup yanına gittim.
- O nasıl doktor, Chris nasıl, yalvarırım hayati tehlikesi yok iyi deyin yalvarırım!
-Sakin olun bayan o iyi birazdan odasına götüreceğiz. Odasında ziyaret edebilirsiniz. Doktor gülümseyip elini omzuma koydu. '' Merak etmeyin bayan, sizin gibi bir seveni varken bırakmaz.''
Kapıda beklemeye başladım. Busefer mutluluk göz yaşları süzülüyordu yanaklarımdan. Sımsıcak mutluluk yaşları.
Kapı açıldı. Beyaz sedyede yatıyordu. Gözleri kapalıydı. Bakmaya doyamadığım gözleri açık değildi. Sedyeden tutundum beraber odaya ilerledim. '' Hisset Chris ben burdayım , seninleyim''
Odada sadece o ve ben kaldık. Hala uyanmamıştı. O kahverengi gözlerini açmasını beklerken yüreğimde ki sızıyı hissediyordum.
'' Gözlerinin kahvesinde, bir ömür daha var Chris uyan ''
Elini elimle kavradım. Buz gibiydi... Sıkıca tutuyordum, elleri ısınıyordu. Dahada sıkıca '' Seni bırakmam '' dahada ısınıyordu. Tuttuğum elini çekip öptüm. Sevdiğim adam nasılda sessiz, çaresiz..
Baş parmağını hafif kımıldattı. Gözlerine baktığımda hafifçe açıyordu...
'' Gözlerine baktığımda, tek kaybolmak istediğim yer orasıymış gibi hissediyorum ''
Göz yaşlarımı saklamak istiyordum ama olmuyordu. '' Seni seviyorum Chris''
Bende der gibi elimi kavradı. '' Seni seviyorum diyemedi ama, elime değen eli yüreğime değdi''
