Yalanların içinde doğruyu aramak gibiydi sevmek.. Umutla heyecanla sonucunu bilmeden, merakla..
Nerden bilebilir ki insan bu yolun sonunu? Aşkı ararken acısınada katlanmayı öğretir bize hayat. Gitgide alışırsın... Hatta yavaş yavaş acıtmaz canını. Eskisi kadar ağrımaz mesela, her gece dindiremediğin o sol yanın..
Aşkı tadan acısına katlanır, lakin dikkat et yanmasın kalbin.
Korkmak saçma olur aşktan. Bilirsin kortuğun başına gelir. Kaçamazsın aştan. Bi tutsak gibi kalır yakanda sol yanın varya işte orası dinene kadar bırakmaz peşini.
Ya aşkı seveceksin acısıyla tatlısıyla, yada hayatın boyunca kaçacaksın aştan...
