Unicode
"အချစ်..."
မှန်ရှေ့ရပ်နေသောသူ့အား အနောက္မှခါးအားသိုင်းဖက်ကာ လည်တိုင်တို့ကိုကျယ်စယ်ရင်း ခေါ်လာသောဒါလင်ရယ်ပါ..
"ပြောလေဒါလင်ရဲ့"
"ကိုယ်တို့ကလေးတစ်ယောက်လောက္မွေးစားရအောင်..."
ဒါလင့်စကားကြောင့် ဆွံ့အမိသွားသည်...ကလေးတစ်ယောက်တာဝန်ဟာ ဘယ်လောက်ရှုပ်လဲသိသိကြီးပင် ရစ်နေတာပင်..
ကိုယ်တိုင်မွေးတာဆိုတစ်မျိုးကောင်းပေမယ့် မွေးစားသည်ကျကိုယ့်သွေးသားရင်းချာ မဟုတ်ဘူးလေ...ဒါ့ပြင် ကိုယ်တွေလုပ်နေတဲ့အလုပ်နှင့်ပင် ကလေးယူရန်အဆင်မပြေပေ...
"ကလေးမွေးစားတာ လွယ်တယ်များထင်နေတာလားဒါလင်..ကိုယ့်သွေးသားလည်းမဟုတ်ပါဘဲ ဘယ်သူကကြည့်နိုင်မှာလဲ"
"လွယ်တယ်ရယ်မဟုတ်ပေမယ့် ခက်တာမှမဟုတ်တာ...ပြီးတော့ ကိုယ့်သွေးသားမဟုတ်လို့ မထိန်းနိုင်ဘူးဆို အချစ်ကမွေးပေးနိုင်လို့လား"
"မမွေးပေးနိုင်ဘူး မွေးပေးနိုင်လည်းမမွေးဘူး ဒါလင်ရဲ့...ငါတို့လုပ်နေတဲ့အလုပ်တွေက အဲ့ကလေးကိုပါထိခိုက်သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်.."
"မထိခိုက်စေရဘူး..အဲ့ဒါကြောင့်မွေးစားရအောင်"
"ဒါလင်အဲ့လောက်ကလေးလိုချင်ရင် ငါ့ကိုဘာလိုလက်ထပ်လဲ..မွေးနိုင်တဲ့ကောင်တွေများတစ်ပုံကြီး သွားယူလိုက်စမ်းပါ.."
"မင်းမွေးစားစားမစားစားအချစ်..တစ်ခုတော့သိထားငါမွေးစားလိုက်ပြီဆိုတာ...အခုကလေးသွားခေါ်ရလိမ့်မယ်...ကိုယ်သွားကြိုမှာမို့ မင်းလိုက်ခဲ့.."
အတင်းလူကိုဆွဲကာ အောက်ထပ်ထိခေါ်ချလာတာကြောင့် အိမ်စေများရောအစောင့်များပါ ခိုးကြည့်တစ်လှည့် ပေါ်တင်ကြည့်တစ်ခါဖြင့်ကြည့်နေတာကြောင့် စိတ်ညစ်ရပြန်သည်..
"မလိုက်ဘူး...မလိုက်ဘူးဆို"
အတင်းရုန်းတော်ငြား လက်ကိုအတင်းချုပ်ကာ အိမ်စေများအားတစ်ချက်ကြည့်၍...
"အားယားနေကြတယ်ထင်တယ်..အလုပ်မရှိကြပုံပဲ..ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်သွားလုပ်ကြ"
YOU ARE READING
Target (Completed)
Fanfictionပစ်မှတ်ကိုဘယ်လောက်ပဲမပစ်ချင်နေပါစေ...ပစ်ရင်တော့ထိအောင်တော့ပစ်ရမယ်မလား ပစ္မွတ္ကိုဘယ္ေလာက္ပဲမပစ္ခ်င္ေနပါေစ...ပစ္ရင္ေတာ့ထိေအာင္ေတာ့ပစ္ရမယ္မလား Story photo by Triple-D 93
