[ Zawgyi ]
မနက္မိုးလင္းလို႔ အိပ္ရာထ၊မ်က္နွာသစ္ၿပီးတာနဲ႔ Y အျပင္ထြက္ဖို႔ႀကံလိုက္တယ္။အျပင္မွာဘာေတြမ်ားရွိေနလို႔ သူ႔ကိုမထြက္ခိုင္းရတာလဲ။သူမေက်နပ္။မ်က္နွာကိုေရသုတ္လိုက္ၿပီး ညတုန္းက ခြာထားတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ဆီကိုသြားၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလံုပိတ္ထားျပန္တယ္။Fuck ပဲ .. ဘာကိစၥဒီလိုလုပ္ထားတာလဲ။
မေန႔ညက သူခြာထားတာကို ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ကပ္သြားတာလဲ။စိတ္ထဲမေက်မနပ္ျဖစ္သြားၿပီး အံႀကိတ္လိုက္မိတယ္။ဘယ္ဘဝကေရစက္ဆိုးေၾကာင့္ ဒီလိုလူနဲ႔လာေတြ႕ေနရတာလဲမသိ။
စိတ္ဓာတ္က်ခ်င္သလိုလိုေတာင္ျဖစ္လာသလိုပဲ။ေနာက္ဆံုးအားတင္းၿပီး အခန္းတံခါးရွိရာကို ေလ်ာက္သြားလိုက္တယ္။ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ တံခါးက သူ႔ကိုတားနိုင္မွာတဲ့လား။
ဘယ္ေလာက္တားနိုင္မွာတဲ့လဲ။ Y တံခါးအနားကိုသြားၿပီး ၅ေပအကြာကေနရပ္လိုက္တယ္။ဒီတံခါးက ဘယ္ေလာက္ခံနိုင္မွာလဲ။
အလြန္ဆံုး၂ခ်က္ေလာက္ကန္လိုက္ရင္ေသခ်ာေပါက္ပြင့္သြားမွာ။သူအားတင္းလိုက္ၿပီး ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ဖြင့္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။
ဒုန္း!!
ဝုန္း!!
၂ခ်က္ေလာက္ကန္ရမယ္ထင္ၿပီးအားနဲ႔ကန္လိုက္ေပမဲ့ ဘယ္သူေတာင္းစားက တံခါးကိုဖြင့္ထားတာလဲမသိ။ေလာ့ခ်မထားတဲ့ တံခါးကိုအားနဲ႔ကန္ဖြင့္မိလိုက္တာေၾကာင့္ အေရွ႕ကိုဟက္ထိုးလဲက်သြားတယ္။
ျကမ္းျပင္ေပၚမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္ ဒူးကို ဖြဖြဖ်စ္လိုက္မိတယ္။
"ခ်ီးပဲ ... တံခါးကဘယ္အခ်ိန္လာဖြင့္သြားတာလဲ"
ေဒါသထြက္ၿပီး ႀကိမ္းလိုက္ေပမဲ့ အၾကည့္က ေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ သူအံ့ၾသသြားတယ္။အိမ္ႀကီးက တအားႀကီးတာပဲ။သူျမင္ေနရတာ ႀကီးမားတဲ့ဧည့္ခန္းႀကီးပဲ။
လင္းထိန္ေနၿပီး ျမင္ရတာေတာ္ေတာ္ေလးကိုၾကည့္ေကာင္းတယ္။Y မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုစူးစမ္းလိုက္တယ္။ဟိုလူဘယ္ေရာက္ေနတာလဲမသိ။
ဒီေလာက္အသံအက်ယ္ႀကီးၾကားရတာ လာမၾကည့္ဘူးလား။ဒါမွမဟုတ္ အျပင္ကိုထြက္သြားတာလား။သူေတြးရင္းဧည့္ခန္းထဲကိုဝင္လာလိုက္တယ္။ေတာ္ေတာ္ေလးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိၿပီး စည္းစနစ္က်တယ္လို႔ဆိုရမယ္။