NEVRA

Bölüm 5

"Kızım yemek hazır!"

"Anneyyy! Bayk ne getiydim!"

"Kızım bunu nerden buldun?"

"Kaydesimdennn."

"Nevra'm bak kızım. Kolundaki bileklik sana diğer bileklik ikizine. İkinizin de ismini yazdırdık. İkinizin de bilekliğin içinde çiçek motifi var. Eğer biriniz kaybolursa çiçeği hatırlayın diye bilekliklerinizin içine koyduk."

"Annesim çiçeyime bayk!"

"Kızım senin bu çiçek sevgini ne yapacağız?"

"Biyekliyimi hep koyuyacayım annesim. Benim de çiçeyim var."

🌿

Fırtınaoğlu ailesinden

Bagajda bavulları, arka koltukta uyuyan Aren ve dikiz aynasından kardeşini uyuyup uyumadığını kontrol eden Uras.

Bahçe kapısı açılıp evin bahçesine giriş yapan Uras arabasını park edip kardeşine döndü.

"Hey uyan uykucu! Eve geldik bak."

Gözlerini yolun yorgunluğuyla zar zor araladı.

"Antalya'da iyiyidim abi."

Abisi ona gülümseyip dağılmış olan saçlarını dağıttı.

"Annemler bizi özlemiştir. Hem kim bilir burası da sana iyi gelir belki?" umutla sorduğu soruya cevap olarak Aren zar zor gülümsedi abisine.

Hayat anlamsızdı onun için. Önce ikizini sonra da kaza sonucu kaykay yapma yeteneğini kaybetti.

14 yaşındayken kaykay yarışması vardı. Tüm ailesi onu izlemeye gelmişti. O kadar kalabalıktı ki seyirciler Aren'in, gözlerinin içine bakıp 'Atla!' diye bağırıyorlardı.

Aren ortaokul sondayken Arda diye zorbanın biriyle tanışmıştı. Aren'in kaykayının tekerleklerini gevşetip yarışta kaza yapmasını sağlamıştı.

O gündür kaykaya bir daha hiç binemedi. Fobisi kaykay ve karanlık yerler olmuştur. Özellikle bodrum depo gibi olan yerlere hiç bakmadan geçer giderdi.

"Boşa ümitlenme abi." deyip arabadan indi.

Uras da arabadan inip bavullarını bagajdan indirdi.

Evin kapısını çaldıklarında evin baş çalışanı açtı.

"Hoşgeldiniz Uras oğlum. Gözümüz seni çok aradı Aren."

Aren elindeki bavulu kapının kenarına bırakıp kadının elini öptü ve başının üstüne koydu.

"Hoşgeldik pamuk teyzem."

Pamuk teyze kapıdan çekilip yol verdi çocuklara.

Kapının ordan gelen konuşmalardan oğullarının geldiğini anlayan Nevin Hanım oturduğu yerden kalkıp kapıya gitti. Meraklı aile üyeleri de hemen annelerini takip etti.

Kollarını iki yana açmış oğlu Aren'i bekliyordu.

Aren de daha fazla bekletmeden sarıldı annesine.