ilk uçuşun başarılı geçiyor. teknik dersler ve uygulamalı derslerle boğuşup sınav haftasını atlattıktan sonraki uygulamalı derslerden birisindeyiz. günlerim gecelerime karıştı, uyuyamıyorum artık. sen ise mutlusun, sevgilin ve sen mutlusunuz. aslında onun çok başarılı bir mühendis olunduğu söylenemez. bugün benden yer değiştirmemizi istedi (muhtemelen öğretmenler bana sormasını istedi), seninle daha fazla vakit geçirebilmek için. onu onaylayacaktım, değer verdiğim tek şey olan senin üzerine yemin ederim onaylayacaktım. ama o an sen geldin ve benimle olmaktan memnun olduğunu söyledin, sanırım biraz bozulmuştu. halbuki ben sen bana bir şey sormadan konuşmuyordum bile. dersin başlaması ile yanımızdan gitmiş, sen ise bana hevesle dönerek çıkışta yemek yemeyi teklif ettin. merak etmiştim, bu yüzden kabul ettim. ders bitimi kafeye gelmiştik, cam kenarına oturdum sende karşıma geçtin. bir şeyler yiyemeyecek kadar halsizdim bu yüzden sadece kahve istedim, sende bana eşlik ettin. 'hala mı çekiniyorsun benden?' diye sordun. hafifçe gülümsüyorum günler sonra. düşündüklerim geliyor aklıma, aramızdan çekilen taşın yerine artık aşamayacağım bir dağ var. olumsuzca başımı sallıyorum, gülümsüyorsun. tekrar tekrar fark ediyorum, kanıyorum ama beni iyileştirebilecek tek doktor sensin.
