AMİYANE

-2-

Merhaba aşklarımm... 😽

Nasılsınız¿

2. Bölüm;
"KOR"

Duyurular için beni Wattpad'den, alıntılar için de İnstagram'dan takip etmeniz yeterli olur. Bu beni çok mutlu eder. 😻❤
Wattpad; glshyldzmiyy
İnstagram; glshyldzmiyy
Artık 300 olalım bence... 😌

Bebekler hafta sonu Tanrı'nın Aşkı gelecek. Bir okuyucuma söz verdim hafta sonu gelecek diye. Visal ve Tanrı'nın Aşkı için bölüm günü koymaya gerek yok. Onları ne zaman yazabilirsem, ya da siz ne zaman isterseniz o zaman yazar atarım. 

Kartal ne olacak hiç bimiyorum. Bir bölüm düzenledim o da silindi zaten...

Yazım yanlışları için kusura bakmayın. 😘

Bölümü gece uykumdan olarak yazdım. Şimdi evden çıkıyorum ve uykusuzluktan ölecek gibiyim... Size helal, hoş olsun... Bölüm çok kısa ve ben Tanrı'nın Aşkı'nı yarına yetiştirmeyi düşünüyorum... Gece yarısı gelir, özür amaçlı orada da buluşuruz çiçeklerim... 🌺❤

Bölüm şarkısı; Teoman - Aşk Kırıntıları.

Keyifli okumalar ;)

&&&

Gözleri derin yaraların habercisiydi.

"Ne?" Diye sorabildim zar zor.

Bütün yüzümde dolaştı koyulaşmış gözleri. "Evimize gitme vakti yavrum," dedi yavrum kısmını vurgulayarak. "Dedim."

Beni tutan kolları olmasa büyük ihtimalle şu anda yere yığılmıştım.

"Ne evi? Bırak lütfen." Elleri megane gibi bileklerimi sarmış, parmak uçları nabzımın olduğu yeri okşuyordu.

"Bizim evimiz. İkimizin..." Dedi gülümseyerek.

Bileğinde ki elini aşağı kaydırdı. Parmaklarını parmak aramdan geçirdi. Ellerimizi birbirine kenetledi.

İçim titredi. Korktum. Bir eli az önce bileğime yaptığı gibi elimin üstünü okşamaya başladı.

Elimi kaldırdı. Nabzımın olduğu yere minik bir öpücük bıraktı. Sanki öpücüğüyle bile olsa atan nabzımı durdurmaktan korkuyor gibiydi.

"Ben bu atış için ölürüm," dedi aksi mümkün değilmişçesine.

Görmüyor muydu ondan korktuğumu?

Titrediğimi, arkama bile bakmadan kaçmak istediğimi... Görmüyor muydu?

"B-bırak lütfen..." Dedim titreyen sesimle. Gözlerimden akan birkaç damla yaşa engel olamamıştım.

Turan'ın gözleri çenemden süzülen yaşa takıldı. Beklemediğim bir anda elini uzatarak, tenimden ayrılmak üzeri olan yaşı avuçlarının arasına aldı.

Burnumu çektim. Sıkı sıkıya kapattığı parmaklarını gevşetti ve avuç içine baktı. Gözyaşım çoktan buhar olmuştu ama Turan hala avuç içine bakıyordu. 

"Şu şeffaf su birinkintisi, görünmeyen küçük şey nasıl da canımı acıtıyor..." Dedi mırıldanarak.

Duymadığımı sanmıştı ama duymuştum.