(သူတို့တွေ ပြောကြတာက 'မင်းက အိုမီဂါ'ပါတဲ့!)他们说 ' 你是 OMEGA' [ Completed ]

Chapter 6 (Zawgyi)

Chapter 6:  ေမ်ာက္ေလးေတြ ေမြးေပးၿပီး အယ္ဖာေလးကို ဘယ္မွ မသြားနိုင္ေအာင္ လုပ္မည္။

တစ္ခန္းလုံး ေဟာ္မုန္းအေငြ႕အသက္အျပည့္ျဖင့္ လႊမ္းၿခဳံေန၏။ ေဖးယိယန္ ကုတင္နံေဘး၏
ထိုင္ခုံပုေလးေပၚမွာ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ မ်က္ႏွာလွလွကို ေငးေနခဲ့၏။ သူတို႔ေတြ
တစ္ပတ္အထိ heat ဝင္ကာ
ခ်စ္ႂကြင္းဝင္ခဲ့ၾကသည္။

တကယ္တမ္း...  ကုတင္ေပၚ လွဲေနသည့္သူသည္
သူ မဟုတ္သင့္​ေပဘူးလား။ ေဖးယိယန္ စီးကရက္ကို ရွိုက္ကာ အေငြ႕ျဖဴလြလြတို႔ကို ထ်န္းေမာ့ခ်ီထံ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ဒီ အယ္ဖာေလးက သူ႕ကို အင္မတန္ စိတ္ဆိုးေနသည္ေလ။ အသိဝင္လာေတာ့လည္း...စိတ္ေကာက္သည္။ အသိမဝင္ခင္တုန္းကေတာ့ မရပ္မနား သားရဲတစ္ေကာင္လို
လုပ္ခဲ့တာ သူ မဟုတ္သည့္အတိုင္း။ တရားက်ဖိဳ႕ေကာင္းလိုက္တာ။

" ကဲ...မွိုင္မေနစမ္းပါနဲ႕...။
မနက္စာ ထစား။ ကိုယ္ မနက္စာ
သြားဝယ္ေပးထားတယ္။ "

" လာစကားမေျပာနဲ႕!"
ဆူေအာင့္ေအာင္ေလသံသည္ ေပၚထြက္လာ၏။

" အလွေလး...ကိုယ္ စိတ္မတိုခ်င္ဘူးေရာ္။ ဘာလဲ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ျဖစ္ခ်င္တာလား။ ဒါဆို မထနဲ႕"

ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ ေလသံႏႈန္းထားေၾကာင့္ အလွေလးသည္ ဆက္ခနဲ ထထိုင္တာကို ေဖးယိယန္ စိတ္ေက်နပ္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။
သူလည္း စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ။ တကယ္တမ္း ဒီအလွေလးကို စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ မစြမ္းနိုင္ေတာ့ေပ။
ခုႏွစ္ရက္ႀကီးေတာင္ မရပ္မနားလုပ္မွေတာ့ ဒီေလာက္တတ္တတ္ႂကြႂကြ ျဖစ္ေနတာကိုပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိုင္ကန္ေတာ့ရမည့္ ကိန္း ရွိသည္။

" ထၿပီ...။ ခင္ဗ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္လာမထိနဲ႕ေတာ့"

ေဖးယိယန္ အသံထြက္ရယ္ေမာကာ၊ လက္၌ ကိုင္ထားသည့္ စီးကရက္ကို စီးကရက္ခြက္ထဲ ေခ်ရင္း အလွေလးရွိရာ ကုတင္ဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္သည္။

သူ႕ေဝးရာ မသိမသာ ဆုတ္ေနသည့္ အလွေလးကို သူ႕ထံ ဆြဲယူရင္း၊ နက္နဲစြာ ရွိုက္နမ္းကာ၊ အလွေလး၏ ခပ္ရဲရဲ ႏူတ္ခမ္းတို႔ကို ေသြးထြက္ေအာင္ ကိုက္ခဲလိုက္ၿပီး၊ ခပ္ျပင္းျပင္း စုပ္ယူလိုက္၏။ အလွေလး၏ လက္တို႔သည္ သူ႕ရင္ဘတ္ကို အားမပါစြာ ထုရိုက္လာခဲ့ခ်ိန္မွသာ လြတ္ေပးလိုက္သည္။