𝐻𝑦𝑚𝑛𝑠 𝑜𝑓 𝑇𝑢𝑏𝑎𝑏𝑎𝑜

Prologo: 70th Commemoration

Ang mga karakter sa kwentong ito at ang kanilang buhay ay bahagi lamang ng imahinasyon ng may-akda. Ang ilang pangyayari ay masasabing totoong naganap dahil bahagi ito ng kasaysayan. Inaamin ng may-likha na kulang pa rin ang kaalaman niya pagdating sa ganitong genre kaya kung mayroon man pagkakamali sa petsa o sa mga detalyeng nakatala rito, ay humihingi siya ng pasensya. Ngunit umaasa rin siya na itatama ninyo ang anumang pagkakamaling nakasulat sa akda.

***

"Your Excellency! We, the Refugees of the United Nations Evacuation Center on Tubabao Island, in the Province of Samar, are expressing here with to Your Excellency, your Government and the entire Philippine Nation our sincerest gratitude for the cordial hospitality, and brotherly treatment accorded to those who were, by force of political circumstances, deprived of the privilege of having a country of their own.

The unforgettable legend of your noble and generous act in saving five thousand five hundred human beings from the claws of the Red Beast, by offering them a haven at the most critical moment of their lives, will live in our hearts for ever and ever.

These emotions and feelings will be carried by us to the remotest corners of the earth, wherever we may find our future homes. Daily we pray to the Lord for the welfare and prosperity of your Country and its deliverance from Communist terror, slavery and aggression which are threatening the world of today.

May the Almighty bestow His blessings upon Your Excellency and the Filipino people, and may He prolong your services to your Nation and to all freedom-loving mankind.

Long live the Republic of the Philippines!"

[ NATIONAL GROUP LEADERS AND THEIR SIGNATURES ARE DESIGNATED AT THE BOTTOM PART.]

***

Binasa niya ang napakahabang mensaheng nakasaad sa historical marker. Kaunti lang ang kaalaman niya sa mga kaganapan noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ngunit lubos na nauunawaan ni Elica ang kahalagan ng mga salitang iyon.

Ang historical marker na ito ang nagsilbing simbolong ugnayan ng mga White Russians sa mga Filipino noong panahon ng gera. Matatagpuan lamang ito sa kaniyang lupang sinilangan — sa Tubabao Island, dito sa Guiuan, Eastern Samar.

"March 7, 2019 na ba ngayon?" Napaisip si Elica kung tama ba ang petsang nakatala sa kaniyang utak. Ni hindi na siya nakikinig pa sa speech ng Regional Director.

Kanina pa lumulutang ang isip niya sa ibang bagay. Iniisip niya kung anong lulutuin niya mamayang hapon. Iniisip niya kung niloloko ba siya ng bagong boyfriend niya. Hindi siya nakapokus sa sinasabi ng DOT director.

Hindi niya ikakaila ang boredom na nararamdaman sa katawan. Kung hindi lang ito parte ng kaniyang trabaho, hindi siya pupunta sa nakakaantok na pagpupulong.

Sa kasawiang-palad ay kasama siya sa mga napiling Private Tour Guides, kaya wala siyang pagpipilian kundi ang magtyaga rito.

Inikot niya ang paningin sa malawak na paligid. Napapaligiran sila ng mga puno at napakasarap sa pakiramdam ang hampas ng sariwang hangin. Mataas ang sikat ng araw kaya mabuti na lamang at naglagay sila ng tabing o foldable gazebo tent. Kung hindi sila naglagay ng bubong, siguradong masusunog ang mga balat nila dahil sa tindi ng init.