Tuhaf Bir Hikaye: Astoria Greengrass (üşenmediğimde düzenleniyor)

Bölüm 15: Kayıtsız

Büyük Salon'da şölenden sonra...

Astoria defalarca Daphne'ye bakındı, Daphne neşeyle arkadaşlarıyla konuşup duruyordu. Ama Astoria'ya bir defa bile bakmadı. Seçmen şapka o sene oldukça uzun bir şarkı söylemişti, bütün binaların dost olmasını istiyordu, ona göre hava hoştu. Ardından Astoria'yı ilgilendirmeyen bir sürü seçme... Sonra bulanan midesinin yoğurt dışında hiçbir şeyini kaldıramadığı şölen. Şimdi ise Dumbledore alışıldık şölen sonrası konuşmasını yapıyordu.

" (...) Hadememiz Mr. Filch benden, dört yüz altmış ikinci kere söylediğini de hatırlatarak, hepinizi dersler arasında koridorlarda sihre ve başka bir sürü şeye izin verilmediği konusunda uyarmamı istedi, ki hepsi şu anda Mr. Filch'in odasının kapısına asılmış olan kapsamlı listeden kontrol edilebilir."

Astoria gözlerini devirdi, hiç vazgeçmeyecekti değil mi? O zaman şu baş belası kofti neden gidip bir muggle okulunda çalışmıyordu?

"Bu yıl öğretmen kadromuzda iki değişiklik var. Sihirli Yaratıkların Bakımı dersini verecek olan Profesör Grubbly-Plank'i yeniden aramızda görmekten mutluyuz; yeni Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenimiz Profesör Umbridge'i takdim etmekten de memnuniyet duyuyoruz"

Karanlık sanatlara savunma mı? Geçen sene kılık değiştirmiş bir ölüm yiyen, bu sene ponponlu, kurbağa surat bir kedi manyağı ha? Artık ısrar etmeyip bu dersi programdan silseler ya da Profesör Snape'in istediği gibi ona bu dersi verseler...

"Binaların Quidditch takımları için seçmelere gelince - "

Dumbledore konuşmasını kesti ve Profesör Umbridge'e baktı. Kadın bir defa daha hafifçe yapmacık bir sesle öksürdü. Ayağa kalktığı ve bir konuşma yapmaya hazırlandığı anlaşıldı. Dumbledore sadece bir an için şaşırmış göründü, sonra zarafetle yerine oturdu ve hayatta en büyük arzusu onun konuşmasını dinlemekmiş gibi ilgiyle Profesör Umbridge'e baktı. Diğer öğretmenler ise hayretlerini saklamada o kadar hünerli değildi. Profesör Sprout'un kaşları, uçuşan saçları içinde kayboldu, Profesör McGonagall'ın dudakları ince bir çizgi halini aldı. Daha önce hiçbir yeni öğretmen Dumbledore'un sözünü kesmemişti. Çocukların çoğu pis pis gülüyordu; bu kadın Hogwarts'ta işlerin nasıl yürüdüğünü bilmiyordu besbelli.

"Teşekkürler, Müdür Bey, bu nazik hoşgeldiniz sözleri için. Evet, Hogwarts'a dönmenin çok güzel olduğunu söylemeliyim! Böylesine mutlu küçük yüzleri bana çevrilmiş görmek de çok güzel!"

Hakikaten herkes en az Astoria kadar mutlu görünüyordu.

"Hepinizi tanımayı heyecanla bekliyorum, çok iyi dost olacağımıza da eminim!"

Çok beklersin kurbağacık, dedi Astoria içinden.

"Sihir Bakanlığı her zaman genç cadılarla büyücülerin eğitiminin hayati önem taşıdığı kanısında olmuştur. Doğuştan sahip olduğunuz ender yetenekler eğer özenli bir öğrenimle beslenmez ve bilenmezse, hiçbir şey ifade etmez. Sadece büyücü topluluğuna özgü olan kadim becerileri yitirmememiz için bunların kuşaktan kuşağa geçirilmesi..."

Astoria kadını dinlemeyi kesti, kesinlikle beş yaşında değildi ve kadının diyeceklerini zaten biliyordu.

Bakanlık Hogwarts'ı fena halde değiştirmeyi kafasına koymuştu. Astoria ise artık hiçbir şey ile ilgilenmek istemiyordu. Ne halleri varsa görsünler...

***

Aylar geçti. Hogwarts bu döneme normal rutini içinde devam edebilirdi. Fakat yeni öğretmen, müfettiş ya da her ne ise artık, Umbridge Hogwarts'ı bazıları -çoğu- için tahammül edilemez hale getiriyordu. Bakanlık her gün ona yeni yetkiler veriyordu. Bütün öğretmenleri teftiş etmiş, Kehanet öğretmeni Trelawney'i kovmaya çalışmış, iri yarı sihirli yaratıkların bakımı dersini veren Hagrid'i deneme süresine çekmişti. Koyduğu garip kuralların arasında öğrencilerin ondan habersiz gruplar kuramayacağı gibi bir şey de duymuştu Astoria ama pek önemsememişti.