Not Your Typical Fairytale

VIII

ELAUDE

****

"Princess, its time to wake up."

Umikot ako at pinikit pa lalo ang mga mata.

"Five minutes.." bulong ko.

Ang aga naman manggising ni Hazel. Hindi pa sapat ang tulog ko, kaninang madaling araw ay nagising na naman ako dahil sa isang bangungot.

The reason why I need to cultivate again. My power is overwhelming my whole body, hindi kaya ng katawan ko. And because of that, I need to concealed it again. It started when I celebrated my 4th birthday.

After the party when I'm ready to sleep, my body started quivering and I felt numerous mana jointing my body. Nabigla ako kaya hindi ko iyon kinaya. But I didn't make a sound dahil sanay naman akong sinasarili ang sakit. My body feels weak but at the same time powerful.

Mabuti nalang at may nabasa akong ganitong cases sa mga libro.

One of the reasons why I need that damn royal library.

"Please, princess. Kailangan mo nang gumising para sa araw na ito. Maya-maya ay darating na si butler Havoc para ika'y sunduin."

Napabangon ako bigla. How can I forget about the training! That training can be help me boost my strength and powers. At papaiyakan ko pa pala si Eluade!

"Right! The training!" I exclaimed.

Mabilis akong bumaba sa kama at hinarap si Hazel.

"Please prepare my clothes Hazel, ako nang bahala sa pagligo ko." Utos ko sabay takbo papuntang paliguan.

Hindi pa ako nakakapasok sa pinto ng magsalita siya.

"Sino pong Hazel, mahal na prinsesa?"

"Huh?"

"Helen po ang pangalan ko, tinawag niyo po ako sa pangalang hindi akin." Nalilito nitong tanong.

Napalunok ako. Bakit ko nga ba siya tinawag na Hazel? Ngumiti ako ng pilit.

"Did I say Hazel? Haha., wala yon. Sige maliligo na ako." Sabay iwas at mabilis na pumasok sa loob.

"But princess! Hindi pa dumadating sina Carmen at Clara sila ang magpapaligo sa iyo!" Habol niya saakin pero hindi ko ito pinansin at mabilis na sinarado ang pinto.

Malungkot akong napabuntong-hininga. Hazel.. one the reason why I woke up in a middle of the night. Tinuring kong bangungot ang panaginip na iyon dahil alam kong isa siya sa possibleng dahilan ng pagkamatay ko. Kamusta na kaya siya? Nagdala kaya siya ng bulaklak sa puntod ko?

Sana ako ang pinaka magandang binurol sa sementeryo.

Ah! Never mind!

Nasa ibang mundo na ako. Dapat hindi ko na sila inaalala pa. Ang dahilan kung bakit gusto kong mapag-isa sa pagligo hindi dahil nandidiri ako na sila ang nagpapaligo saakin kundi dahil, may gusto akong kumpirmahin.

I open my palm and slowly closed my eyes. Huminga ako ng malalim at dahan-dahang itinapat ito sa pader.

'Water blades!'

Bulong ko sa isipan at malakas na hinampas ito sa pader. Mabilis kong iminulat ang mga mata. Biglang lumabas sa mga kamay ko ang mga mali-liit na blades na gawa sa tubig. Tumama ito sa pader kaya nagkaroon ng kaunting cracked. Mabuti nalang at hindi ganon kalakas ang pagtama ko.