Katie loopt naar het winkeltje. Door een open raam hoort ze vrouw zeuren over de koffie. "Bleghh, wat een smerige koffie. Hij smaakt naar rioolwater." Katie gniffelt. Ze wilt de deur opendoen, maar er gebeurt niets. Ze duwt nog een keer. Weer niks. Dan loopt er meisje naar de deur. Alleen doet zij de deur naast Katie, die Katie totaal niet gezien had, open. "Dankjewel," Zegt Katie terwijl ze naar binnen loopt. Aan de winkeljongen, vermoedelijk de eigenaar, vraagt ze een beker koffie. "Weet je het zeker?" Vraagt de eigenaar. "Ach ja," zegt Katie, "wat maakt het uit?" De eigenaar lacht. "Ik ben Alex," Alex steekt zijn hand uit. "Katie," Katie geeft hem een hand.
"Papa, papa, Josh heeft een vis gevangen!" Het meisje van de deur rent naar Alex toe. "Wow, cool, haal snel een emmer!" Alex geeft haar een kus. "Dat is m'n dochter, Lexie," "Leuk kind," zegt Katie. Ze neemt een slok van haar koffie, Maar spuugt het meteen weer uit."Blegh, hij smaakt echt naar rioolwater!" "Tja... Hiernaast zit een café met wél lekkere koffie, ga daar maar heen." zegt Alex ongemakkelijk. "Bedankt." zegt Katie en ze loopt, via de deur die het wel doet, naar buiten.
In het café besteld ze een cappuccino en vraagt aan de vrouw die haar helpt: "Wie is de manager hier?" "Dat ben ik." zegt de vrouw. "OK, kunnen jullie nog iemand gebruiken?" "Altijd. Heb je ervaring?" "Een beetje." Zegt Katie. "Aangenomen," zegt de vrouw, "Ik ben Brenda." "Katie." zegt Katie.
"Heb je al een slaapplek?" Vraagt Brenda nieuwsgierig. "Nou, ehh.... nee. Heb je een goed hotelletje?" Katie vraagt het alsof ze van het boerenland komt. Brenda grinnikt "Nee dat niet, maar in het bos staat een huisje leeg. Misschien is dat iets voor jou. Volg mij maar." Katie kijkt om zich heen en staat dan op
JE LEEST
Safe Haven
RandomErin is op de vlucht voor haar man, Kevin. Ze verandert haar naam in Katie en verft haar haar blond. Katie gaat naar de kust in het kleine Southport in North-Carolina. Daar ontmoet ze een weduwnaar genaamd Alex. Hij heeft een zoontje en een een doch...
