Safe Haven

4.Een date?

Katie wordt wakker. Ze heeft geen zin om op te staan, maar ze moet wel. Ze doet hetzelfde aan als gister. Ze wast snel haar gezicht en werkt een boterham met Nutella naar binnen. Ze moet immers al om half tien weg, want het is een eindje lopen naar het café. Gister was ze al laat en nog wel op haar 1e dag!
WoW, ze is een kwartier te vroeg. Dan loopt ze naar het winkeltje van Alex. "Hoi, hoe gaat het?" Roept ze als ze door de góeie deur naar binnen loopt. Alex kijkt op "Hé, goed en met jou?" "Prima." "Heb je ooit gekanood?" Vraagt Alex opeens. "Ehm.. Nee ik niet." Katie zit aan wat tandenborstels. "Ik wel! Het is echt geweldig! Heerlijk over het water varen," een man komt opeens boven een rek zoutjes uit. Katie schrikt. "Ja, dat weten we meneer. Wilt u wat kopen of niet." Alex kijkt geïrriteerd naar de man, maar die loopt snel de winkel uit. "Ja," zegt Katie vastbesloten. "Wat?" "Ik wil graag mee kanoën," helpt Katie Alex herinneren, "Maarehh.. hebben jullie hier ook verf? Ik wil de vloer in mijn huis beschilderen" "Ja, natuurlijk," roept een meisje achter de kassa. Het is Lexie,"Welke kleur wil je?" Ze geeft Katie een monster waar alle verfkleuren opstaan. "Ehm.. deze," Katie wijst de citroengeel aan. Lexie zet er een rode cirkel omheen en geeft het monster aan haar vader. "Doeg, ik moet naar m'n werk!" Zonder op een 'dag' terug te wachten loopt Katie de winkel uit. Alex staart haar na.
"Heei, Alex. Wat doe jij hier?" Het is 5 uur en Katie is klaar met werken. "We gaan kanoën, weet je nog."
Eenmaal in de kano is het al bijna donker. Het is best knus, vindt Katie.
"Alex, wat is er gebeurd met je vrouw?" Katie durft het eindelijk te vragen. "Ehm.. ze had borstkanker. Ze heeft 2 jaar lang gestreden, maar heeft het uiteindelijk opgegeven," zegt Alex met een verdrietige blik in zijn ogen. Eigenlijk heeft Katie er spijt van dat ze het vroeg, het voelt ongemakkelijk. Ze praten over zíjn overleden vrouw, terwijl Katie hem leuk vindt.
Opeens horen ze onweer en begint het keihard te regenen. "Snel vaar naar de kant!" Met moeite krijgt Alex de kano in beweging. Als ze aan de kant staan, zijn ze kletsnat en barsten ze in lachen uit. "Ik weet een restaurant waar we wat kunnen eten en opdrogen." "OK," zegt Katie nog buitenadem. Ze rennen door het bos. Na een tijdje rennen, komen ze aan bij een restaurant. Ze gaan naar binnen en bestellen wat eten en drinken. "HMM, deze hamburger is heerlijk," zegt Katie met volle mond. "Ik weet het, ik kom hier vaak met m'n kinderen," zegt Alex met grote ogen.
Dan pakt Alex z'n telefoon en tikt een nummer in. "Ik bel even een vriend om ons op te halen. Haai Leo kun je ons bij Best burgers ophalen? Ja, OK thanks!" Alex hangt op. Dan staat hij op en loopt naar de bar. "Hallo, kan ik betalen," er komt geen antwoord. Er klinkt zacht muziek uit een oude radio. "Ik ben dol op dit liedje," zegt Katie, terwijl ze opstaat. Alex loopt naar de radio en zet hem harder. "Dans met me," zegt hij plagerig. Katie pakt giechelend zijn hand en ze dansen richting het winkeltje, dat vast zit aan het restaurant. In het winkeltje blijven ze staan. ze kijken elkaar aan en ze kussen.
"Handen omhoog en kom naar buiten!" Klinkt het opeens. Katie kijkt verschrikt op. Ze ziet zwaaiende lampen en hoort sirenes. Katie duikt snel achter een rek haken, maar door de snelheid valt het rek om. Wat moet ze nu doen?