Sensizlik 🖤 🤍

10. Bölüm

Emine : Allah kahretmesin seni bi de anlatıyo ya, sarhoşken birlikte olmuş kardeşlerine anlatmaya çekiniyo, bi de kardeşlerime anlatmadıysam sana da anlatamam diyo.

Haşmet emine çıktıktan sonra kendi kendine : özür dilerim sevgilim buna mecburdum

Emine sinirle arabayı çok hızlı kullanmış ve hemen eve gelmiştir. Ağladığı için gözleri kızarmıştır. Kimse görmeden odaya çıkmak istese de hızır ve Meryem emineyi ağlayarak görmüştür.

Hızır : noldu ablama nerden geliyo

Meryem : haşmet abinin yanına gitmişti noldu acaba

Hızır : git bak Meryem git bak tartışmışlar galiba ben de behzatı eve gönderiyim de haşmete baksın

Meryem yukarı çıkarken hızır da behzatı köşeye çekmiş : behzat haşmetle ablam tartışmışlar sanırım sen bi eve gitsen de haşmete baksan

Behzat : nasıl yani tartışmışlar sen nerden biliyosun abi

Hızır : ablam Haşmetin yanına gitmiş en son şimdi ağlayarak odasına çıkmış

Behzat : tamam abi ben gidiyorum

Behzat içeri girer ve yüksek sesle : ben artık kalkıyım malum sabah iş güç var size hayırlı geceler

Ömür : sana da behzat abime selam söyle

Behzat eve gitmek için arabaya biner. Bu ara da Emine sinirden odayı dağıtmış adeta çılgına dönmüştür. Meryem gelir odaya bakar ki Emine yoktur.

Meryem : abla abla neredesin

Yatağın köşesinde yerde ağlayarak oturan kadını görür. Yanına gider.

Meryem: abla iyi misin noldu anlat hadi bana

Bu sırada behzat eve gitmiş abisini bu kadar sakin gördüğü için endişelenmiştir.

Behzat : abi hayırdır.

Haşmet : neye hayırdır

Behzat : yengemle tartışmışsınız

Haşmet : sen nerden biliyosun

Behzat : ağlayarak geldi Emine abla eve

Haşmet içinden "'kıyamam sana ben ya"'

Behzat : ama belli ki sen pek üzülmemişsin

Haşmet : artık kimse için canımı sıkamam behzat

Behzat : kimse

Haşmet : evet kimse

Behzat : Allah sana akıl fikir versin abi gül gibi kadını kaçırmazsın inşallah ben çıkıyorum odama sen de iyi düşün

Haşmet yine içinden "''inşallah"'

Haşmet : iyi geceler sana

O sıra da gönül ve Hayriye ana da odaya girer şaşırmışlardır emineyi ilk defa bu kadar öfkeli görmüştürler.

Gönül : Meryem abla nolmuş buraya

Meryem : haşmet abiyle tartışmışlar galiba

Gönül : ablam hadi noldu anlat rahatlarsın

Emine ağzını kapatarak lavobaya koşmuştu.

Hayriye ana : ah kızım ah

Meryem : anne niye midesi bulanıyo

Hayriye ana : sinirlenince midesi bulanır Eminenin hemen midesine vurur tüm öfkesi, bişeyler yedi mi çıkmadan

Gönül : yok anne bişey yemedi atıştırırım sonra dedi